Powrót ♥

Dziękuję za wszystko !
Za to , że tak długo ze mną jesteście .
Dziś jest rocznica bloga czyli 2 listopada 2015 roku pojawił się blog.
Do tego wszystkiego wybiło 10 tysięcy wyświetleń , to jest dla mnie duży szok i bardzo wam za to dziękuję .
 Długo czekałam na tą liczbę i jednak w cały rok udało się ją dobić , dziękuję ♥


DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ !!!

Niespodzianka !

W sumie to długo myślałam nad niespodzianką i wymyśliłam to ! Nie mam bladego pojęcia czy spodoba się wam taka forma scenariusza no , ale niespodzianka to niespodzianka , także zapraszam !! ♥ 

|

|

Robiłam ją 4 godziny xd

Niespodzianka . Twoja Historia ♥

 

Jesteście Najlepsi !! ~ ♥

Witajcie Kochani ! 

Jak sami widzicie na moim blogu już dawno wybiło 5 tysięcy .

Teraz jest już 8 tysięcy chcę wam bardzo podziękować , za to , że czytaliście moje scenariusze !

Mam nadzieję , że wam one się podobają ^^

Z tej okazji przygotowałam dla was niespodziankę, na którą zapraszam
do osobnego posta ♥

 

♥♥♥♥ Jeszcze raz z całego serduszka dziękuję ♥♥♥♥

25 faktów o mnie !! ♥

Witajcie słoneczka !
Zostałam nominowana do napisania paru faktów o mnie ! ♥
Nominowała mnie Priya za co bardzo jej dziękuję ^^ I przy okazji bardzo cieplutko zapraszam na jej bloga , bo pisze niesamowicie !
A teraz zapraszam ! ♥

25 faktów o mnie <3

1. Mam na imię Amelia 

2. W wolnym czasie kocham śpiewać i tańczyć , czasami też rysować 

3. Mam kochaną przyjaciółkę przez internet ♥ (i jak już o niej mowa to zapraszam na jej Wattpada) 

4. Uczęszczałam kiedyś do szkoły muzycznej i tanecznej 

5. Spełniłam jedno moje marzenie ^^

6. Nienawidzę Yaoi 

7. Moim UB jest Jungkook 

8. Kochałam serial ''Cesarzowa Ki'' 

9. Ułożyłam sobie już całe życie 

10. Mam pełno wrogów 

11. Nienawidzę Yaoistek , które naśmiewają się z hetero ..

12. Yaoi dosłownie psuje mi cały dzień 

13. Kocham pisać scenariusze 

14. W przyszłości chce zostać piosenkarką 

15. Tańczyłam na konkursie talentów do piosenki GFRIEND (ten filmik jest na youtubie xd) 

16. Więcej czasu spędzam przed komputerem 

17. Cenię sobie ludzi , którzy są tolerancyjni w stosunku do siebie 

18. Słucham Kpop'u od 6 lat 

19. Będąc dzieckiem tańczyłam w szkole to Kpop'u nie mając o tym pojęcia 

20. Umiem zaśpiewać piosenkę Taeyanga ,,Eyse Nose Lips''

21. Nie byłam podrajana przez mixtape Sugi xd 

22. Dzięki grupom Teen Top i 100% poznałam Kpop 

23. Jestem bardzo wrażliwą osobą , dosłownie jedna osoba powie coś przykrego , ja biorę to głęboko do serca 

24. Przeżyłam tak zwaną ''Fałszywą Przyjaźń'' 

25. Chciałabym żeby co następny post (na Facebooku) nie pojawiało się Yaoi 

I to raczej na tyle ! 

Ja nominuję : Aki i zapraszam na jej bloga ! 

P.S Ją też poznałam dzięki internetowi jak i blogowi ^^ 

Dziękuję za przeczytanie ! ♥♥ 

I i skorzystam z okazji .. W tym tygodniu pojawią się scenariusz i rozdziały !! ♥ ♥ ♥

To przez ciebie , stałam się .. tym czymś !? - Scenariusz z Lay'em ♥

Miłego czytania !
Scenariusz jest zadedykowany dla mojej przyjaciółki Jagody ^^


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  Dziś jest piękny dzień ! Wstałam prędko z łóżka i zeszłam na dół by móc zjeść śniadanie . Słońce pięknie grzało , także pogoda mi dopisywała w sam raz .
- Cześć kochanie , wyspałaś się ? - zapytała moja rodzicielka .
- Świetnie , a świadomość , że dziś idę z Lay'em do szkoły uszczęśliwia mnie jeszcze bardziej . - powiedziałam kończąc jeść kanapkę .
  Moja mama nie zdążyła powiedzieć , ponieważ biegiem wyszłam z kuchni i pokierowałam się w stronę łazienki bym mogła się ubrać . Włosy zostawiłam rozpuszczone i ubrałam na siebie mundurek szkolny . Gdy uszykowana wyszłam z łazienki od razu po całym moim domu rozległ się dzwonek .
- Ughh .. To na pewno Yixing ! - krzyknęłam uradowana i podbiegłam do drzwi .
  Natychmiastowo je otworzyłam i w drzwiach zauważyłam mojego najlepszego przyjaciela , znaczy się już od jakiegoś czasu w mojej głowie , podkreślam w mojej głowie chłopaka . Tak zakochałam się , ale nigdy my tego nie powiem , bo może mieć każdą , a ja za razem nie chcę psuć naszej przyjaźni .
- Misiak ! - powiedział rozkładając ramiona .
  Uśmiechnęłam się do niego i od razu się w niego wtuliłam . Gdy się od siebie odsunęliśmy , powiedziałam :
- Poczekaj tu na mnie a ja polecę szybko po plecak . - Lay tylko kiwnął głową , a ja jak powiedziałam tak zrobiłam .
  Biorąc ową rzecz z pokoju , pędem zeszłam na dół żegnając się z mamą i wychodząc z dom od razu ruszając do szkoły. Od mojego domu do szkoły były zaledwie jeden kilometr także nie daleko .

Ojej ! Stop ! Nie rozpędzajmy się . To przeszłość ! 

Spójrzmy w teraźniejszość .. 

- Mamo idę do szkoły .  - powiedziałam zatrzaskując za sobą drzwi . 

  Moim jedynym środkiem transportu jest rower . Codziennie jeżdżąc i mijając jakże przesłodką paczkę szkolną składającą się z Peri , Lukiem i moim byłym najlepszym przyjacielem . Tak się składa , że odkąd pojawiła się owa dwójka w szkole Lay całkowicie o mnie zapomniał . Bolało mnie to jak mnie potraktował i ... nadal boli . Nie potrafię tak szybko zapomnieć , to nie takie proste . Od pewnego czasu nie śpię . Boję się , że znów będę miała koszmary w głównej roli z Lay'em . 

  Gdy dojechałam na miejsce od razu pędem ruszyłam do szkoły . I znów to samo , znowu ta sama rutyna . Nic nowego , lecz kto wie co przyniesie jutro ? Ale też nikt nie wie co spotka go w dzień . Siedziałam właśnie oparta o jedną z szafek i zauważyłam jak cała trójka wchodzi do szkoły . Napotkałam wzrok Lay'a , który mówił więcej niż on sam . Moje oczy momentalnie zapiekły i odwróciłam głowę w drugą stronę . Moja miłość do niego wcale nie wygasła . Chyba nigdy się nie dowie co do niego czuję . Zawsze wyobrażałam sobie , że w końcu wyjawiłam mu swoje uczucia i to było piękne , ale to tylko moja wyobraźnia . Nagle poczułam jak ktoś się do mnie dosiadł . Spojrzałam kto to , ale od razu tego pożałowałam . To była Peri . 

- Czegoś potrzebujesz ? - zapytałam . 

- Tak , chciałam zapytać czy zechciałabyś iść dzisiaj z nami do kina po szkole . - zapytała . 

- Proszę cię Peri chodźmy stąd , nie warto . - zajęczał Lay . 

- Nie , mam inne sprawy na głowie . Po pytajcie innych ludzi , pewnie znajdą dla was czas .. - powiedziałam mierząc ich wzrokiem . 

  Lay był bardzo oburzony moim zachowaniem. Wiedziałam , że nie chciał wcale tu przychodzić , ale to była sprawa Peri . Lay złapał ją za rękę i powiedział coś po cichu . Nie wiedziałam co , ale Luk zaczął mnie strasznie irytować tym swoim spojrzeniem . Owa dwójka spojrzała się na mnie i wyszli na dziedziniec szkolny .
  Zauważyłam , że Lay ukucnął przede mną coś gadając pod nosem .
- Myślałem .. że chociaż troszeczkę się zmieniłaś , ale nie bo po co ? Skoro można być cały czas tą najgorszą i traktować ludzi jak śmieci .. Wiesz , powiem ci coś .. Nie jesteś pępkiem świata .. - wypowiedział i odszedł .
  Brawo . Brawo Zhang Yixing . Umiesz trafić w słaby punkt człowieka . Czemu nie mogę być taka jak ty ? Czemu nie mogę patrzeć pozytywnie na świat ? Dlatego , że na moim sercu są rany , które jak widać nadal dają o sobie znać .Smaż się w piekle Yixing !
  Wracając do normalności spojrzałam na zegarek .
- W sumie to tylko trzy lekcje .. - powiedziałam sama do siebie .
  Stwierdziłam , że nie mam po co zostawać , dlatego czym prędzej wyszłam ze szkoły , idąc prosto na wagary .


***


  Kolejny dzień , kolejne złe oceny . Co świadczy o kolejnym krzyku mojej mamy . Rozpoczęła się właśnie kolejna lekcja , którą była biologia . Nauczycielka od biologi była także pedagogiem szkolnym i jej uwadze nie mogła umknąć moja postać . Ona nie da mi spokoju , chociaż nie wie jak wygląda sytuacja . Ciągle proponuje pomoc , ale ja odmawiam , nie potrzebuję pomocy . Sama sobie ze wszystkim świetnie radzę .
  Nagle do sali lekcyjnej weszła sekretarka szkolna mówiąc , że jestem wezwana do dyrektora . Nauczycielka spojrzała na mnie smutnym wzrokiem , ale szybko spuściłam wzrok . Idąc za sekretarką , mogłam tylko w duszy się przeżegnać . Wchodząc do gabinetu widziałam dyrektora , który był zdołowany ?
- Panna _____ ? - zapytał podnosząc wzrok .
- Tak , we własnej osobie . - powiedziałam siadając niechlujnie na krześle .
- Grzeczniej bym poprosił . - powiedział . - Ostatnio często uciekasz ze szkoły , a twoje oceny zjechały w dół . Jakie masz wytłumaczenie ? - zapytał .
- Nie będę się nikomu tłumaczyła , mam ważniejsze sprawy na głowie . - powiedziałam prychając pod nosem .
- Powiem tak .. Sprawa nie wygląda ani źle , ani dobrze . Chciałbym wezwać twoją mamę do szkoły i porozmawiać z nią o twoim zachowaniu . Czy twoja mama wie o wszystkim ? - zapytał ponownie .
- Nie . Nic nie wie .. A dyrektor sobie wzywa kogo tam chce , nikt już mnie nie obchodzi , nawet moje posrane oceny .
- Nie dajesz mi innego wyboru . Nie będę z Tobą dyskutować . Możesz już iść . - powiedział .
- Kamsahamnida . - powiedziałam i wyszłam .
   Wychodząc  z gabinetu zauważyłam wychodzącego z łazienki Laya . Gdy dostrzegł moją postać
uśmiechnął się lekko , ale ja odwróciłam głowę .
- Poczekaj ! - krzyknął za mną widząc jak idę .
  Przyśpieszyłam trochę kroku .
- _____ ! - krzyknął ponownie .
  Nagle poczułam szarpnięcie za rękę i zostałam odwrócona w jego stronę .
- Pieprzony dupek ! - wysyczałam .
- A ty jesteś zwykłą szmatą ! - wrzasnął .
- No słucham , powiedz co o mnie myślisz , będziesz miał na tyle odwagi !? - zapytałam wyzywająco.
- Myślę , że jesteś grubą , brzydką i zapatrzoną w siebie egoistką , która czerpie przyjemność z ranienia innych ! Wykorzystujesz każdego !
  Pomiędzy nami zapanowała głucha cisza i można było usłyszeć jak moja łza uderza o zimne kafelki na korytarzu .
- Twoja kolej ! - powiedział zdenerwowany .
- Myślę , że jesteś najwspanialszą osobą na świecie ... Przynajmniej w moim świecie. - wyszeptałam .   Odwróciłam się i odeszłam , zostawiając za sobą Laya . Wyszłam ze szkoły kierując się do domu . Nie miałam nawet ochoty wracać po swoje rzeczy , a telefon miałam przy sobie . Ostatnie łzy spływały po moim policzku , a ja nawet nie zauważyłam kiedy znalazłam się w okolicach mojego domu .


***


- Córeczko byłam dzisiaj w szkole . - powiedziała moja mama wchodząc do pokoju .
- Niezmiernie cieszę się z tego powodu . - powiedziałam oschle.
- Pomijając fakt , że w niej byłam to odwiedził nas Lay . Przyniósł jakieś twoje rzeczy . - powiedziała.
- Taa , dzięki . - wykrztusiłam .
- ____ porozmawiaj ze mną jak z człowiekiem . - powtórzyła .
- Nie chce mi się mamo . Miałam zły dzień w szkole i nie chcę nic dzisiaj innego robić niż iść spać . - powiedziałam zmęczona .
- Dobrze , ale jutro porozmawiamy . - powiedziała dając mi buziaka na dobranoc .
- Jak chcesz . Saranghae Omma . - powiedziałam uśmiechając się lekko .
- Nado córeczko . - powiedziała zamykając za sobą drzwi .
  Myśląc o dzisiejszym dniu , zasnęłam . Nawet nie mając pojęcia kiedy .


***

  Mimo próśb moja mama nie ulegała . Musiałam iść do tej szkoły mimo płaczu . Wiem , że chce żebym była jak najlepsza , ale ja nie potrafię się skupić gdyż ta trójka jest wszędzie .
  Siedząc na lekcji odliczałam sekundy do dzwonka . Z nudy , postanowiłam napisać sobie liścik . Napisałam co chciałam i ładnie złożyłam kartę . Karta była z podpisem dla kogo , także owa osoba bez trudności powinna otworzyć liścik . Nagle rozbrzmiał się dzwonek i krzyk uczniów świadczących o weekendzie . Spakowałam książki , a liścik trzymając w dłoni .
  Wychodząc ze szkoły , miałam zamiar przejść przez pasy , ale nagle zatrzymał mnie czyiś głos . Znaczy się nie tak czyiś jak Laya .
- _____ , przepraszam cię za wczoraj  . - powiedział sapiąc od biegu .
- Uważaj bo uwierzę w twoje przeprosiny . - powiedziałam śmiejąc się .
  Nagle Lay jakby spoważniał i ustał się prosto .
- Kocham cię . - wyszeptał .
  Zamurowało mnie . Nie wiedziałam co powiedzieć . Powoli odwróciłam głowę w jego stronę , mówiąc :
- Nie używaj słów , których znaczenia nie rozumiesz .
  Lay spojrzał na mnie nie dowierzając . Chcąc iść , złapał mnie za nadgarstek . Znów spojrzałam na niego , dokańczając :
- Możesz puścić , bo i tak już nic nie uratujesz . Już dawno temu zabiłeś nasze uczucie Yixing . - powiedziałam wyrywając się i prędko wchodząc na pasy . Niestety nie zauważyłam przejeżdżającego samochodu .


*Perspektywa Laya*


 W dzisiejszym dniu odbył się pogrzeb _____ . Tak bardzo żałuję , że to wszystko popsułem . Ale kiedy doszło do twojego wypadku , wyleciał jakiś liścik . Przeczytałem , że jest on do mnie . Ten liścik zmienił moje życie . Dziękuję , że napisałaś to mi . Już wam mówię , co było napisane .

'' Czasami jest lepiej powiedzieć prędzej ''kocham cię'' ,
niż wtedy kiedy będzie za późno .. ''

  Jest mi wstyd , że ciebie tak potraktowałem , ale już teraz wiem , że odpoczywasz sobie teraz i wiesz jak bardzo ciebie kocham . Do zobaczenia w kródce _____ !

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 Wiem trochę smutne , ale na prawdę chciałam takie coś napisać ^^ Mam nadzieję, że scenariusz się spodobał i dziękuję za przeczytanie ! ♥ 

Przepraszam

Witajcie moi kochani ! 

Bardzo długo mnie tutaj nie było , bo aż cały miesiąc . 

Czuję się z tym bardzo źle ,ponieważ zaniedbałam to wszystko .

Muszę nadrobić wiele scenariuszy jak i rozdziałów. 

Chcę wam powiedzieć mniej więcej co się ze mną działo i mianowicie czemu nic tutaj nie pisałam . 

Po pierwsze : brak weny .

Nie mogłam nic sensownego napisać .Wszystko co napisałam usuwałam , ponieważ nie miało najmniejszego sensu . 

Po drugie : problemy .

W ostatnim czasie miałam problemy i z rodziną i ze znajomymi .

Co gorsza stresuję się czymś jeszcze większym , ale mniejsza o to .

Pewnie jak zauważyliście przebiło już 5 tysięcy , za co jestem wam ogromnie wdzięczna i nie powiem planuję zrobić coś na tą okazję .

Chcę wam też jakoś wynagrodzić moją nieobecność . 

I co najgorsze myślałam o ZAWIESZENIU bloga . 

Myślałam żeby to zrobić po przez myśli które mnie wykańczały . 

Jest mi okropnie wstyd że nie zostawiłam zwykłego posta że nie będzie mnie na blogu przez jakiś czas .Mam teraz okropne wyrzuty sumienia . 

Mam nadzieję że mi wybaczycie ten miesiąc nieobecności i myślę że jeszcze ktoś wchodził na tego bloga i nie zapominał ^^ 

Dziękuję za uwagę ! 

Zgubieni ? - Scenariusz z Leeteuk'iem ♥

Scenariusz dedykuję Wook ♥
Miłego czytania !
I chcę was z góry przeprosić za tak długą nie obecność , ale sprawy związane ze szkołą po prostu nie dały mi na to szans by coś się tu pojawiło i do tego wyjazdy rodzinne .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Długo jeszcze ? - zapytałam.
- Jeszcze kawałek , przecież mam mapę ! - powiedział pewny siebie Leeteuk.
- Daj mi tą dziwną mapę ! - powiedziałam podchodząc do niego zdenerwowana .
  Podeszłam do niego i natychmiastowo wyrwałam mu mapę z dłoni . Odwróciłam ją do góry nogami i nie mogłam uwierzyć własnym oczom .
- Ale z ciebie idiota ! Zgubiliśmy się ! Trzymałeś mapę na odwrót . - krzyknęłam rozżalona .
- Co ? Jak to ? - zapytał zaskoczony .
- Tak to ! Tylko nie mówi mi , że nie zabrałeś torby z jedzeniem . - powiedziałam spoglądając na niego .
- Yhmm , no właśnie ... bo , tak się składa . - mówił drapiąc się z tyłu głowy i uśmiechając się jak głupi do sera .
- LEETEUK ! - krzyknęłam zdenerwowana .
- Przepraszam ! - powiedział chowając twarz w dłonie .
- Nie , nie , to jest chyba jeden z najgorszych koszmarów ! - powiedziałam kucając .
- Nie martw się damy radę . - powiedział ciepło kładąc dłoń na moim ramieniu .
  Spojrzałam na niego z dziwnym wyrazem twarzy myśląc :

Jak ja mogłam zakochać się w takim głupku ?  

  

***

  Mijaliśmy właśnie jakiś znak coś w stylu  ,, Nie przekraczaj granicy '' . Nie zwróciliśmy na to większej uwagi . Znaczy się ja tak tylko Leeteuk był święcie przekonany , że mijaliśmy to , więc ustałam nie przekraczając tak jak było napisane .
- Czemu nie idziesz ? - zapytał odwracając się .
- Potrafisz czytać ? - zapytałam się zakładając ręce na piersi .
- Oj chodź , przecież nic nam się nie stanie . - powiedział łapiąc mnie za nadgarstek przy okazji odwiązując moje ręce .
- A jak tam będzie jakiś psychopata , który wypróżni nas z naszych organów i pochowa je do słoików . A z flaków zrobi sobie biżuterie , głowy zostawi jako maski , a krew będzie służyła mu jako makijaż . A co gorsza umrzemy jako para nigdy nie zakochanych nastolatków !? - powiedziałam wszystko tak szybko , że aż zabrakło mi tchu .
- Oj ___ , za dużo horrorów , za dużo . - powiedział ciągnąc mnie .
- Jeżeli zginę jako młody człowiek . Pamiętaj to ty będziesz za mnie odpowiedzialny i powiesz , że wzięliśmy ślub mając 14 lat , dziećmi zaopiekujesz się ty , a mnie pochowasz jako szczęśliwa matka . - powiedziałam .
- Oczywiście . - powiedział uśmiechając się .
- Dziękuję ! A teraz w drogę puki życie mi miłe ! - powiedziałam splatając go ze swoją własną dłonią .
  Szliśmy tak cały czas i żadne nie wydusiło z siebie ani jednego głosu . Szłam cały czas blisko chłopaka rozglądając się niepokojąco na różne strony .Nagle poczułam jak coś lepkiego porusza się po mojej nodze . Lekko wystawiłam głowę by zobaczyć co takiego znajduje się na mojej nodze . Gdy dostrzegłam dane zwierzę zatrzymałam się , wyprostowałam się , a wolną ręką zasłoniłam sobie usta by nie krzyczeć . Leeteuk spojrzał na mnie dziwacznym wzrokiem nie wiedząc o co mi chodzi .
- Przepraszam bardzo , ale co tym razem przytrafiło się naszej księżniczce ? - zapytał z ironią .
  Ja gestem głowy nakazałam mu spojrzeć w dół . On jednak po woli schylał głowę i nie dowierzając powiedział :
- O matko ! Tylko spokojnie . - powiedział wstając do mnie .
  Zabrał moją dłoń z ust i splótł ją ze swoją i jeszcze raz powiedział :
- Patrz mi cały czas w oczy i nie próbuj tam patrzeć . Za chwileczkę to ''coś'' sobie przejdzie .
- Ale .. - nie dokończyłam .
  Leeteuk wymierzył we mnie pocałunek . To nie był taki zwykły pocałunek . On był wręcz boski . Nigdy nie byłam tak całowana dlatego też jest do dla mnie nowość . Cały czas oddawałam jego pocałunki , które z każdą chwilą robiły się delikatniejsze . Nagle Azjata się ode mnie odsunął i uśmiechną się ciepło .
- Już sobie poszedł , możemy iść . - powiedział ściszając głos .
  Gdy ruszył od razu poszłam w jego ślady by się nie zgubić . Moje poliki nie spodziewanie zaczęły płonąć , a moja ręka powędrowała do ust . Przyłożyłam dłoń do ust , nie chcąc pisnąć z nadmiaru emocji . Nie wyobrażałam sobie takiego PIERWSZEGO pocałunku ! A najlepsze jest to , że pocałował mnie chłopak moich marzeń .


***


  Szliśmy już dobre z 5 godzin , na dworze zaczęło się powoli ściemniać . Szłam bliżej Leeteuka , który sam objął mnie ramieniem .
- Lee czujesz to ? - zapytałam wyciągając dłoń .
- Nie , ale co tak a pro po ? - zapytał .
- Za chwilę złapie nas u.. - znowu nie dokończyłam , bo zaczęło strasznie padać . - ulewa .. - dokończyłam .
  Leeteuk złapał mnie znów za dłoń i biegliśmy przed siebie .
- Gdzie biegniemy ? - zapytałam osłaniając się ręką , która mało co mi pomogła .
- Przed siebie ! - powiedział .
  Nagle w oddali zauważyliśmy światło . Nie tyle co światło jak jedno piętrowy dom .
- Haha jesteśmy uratowani ! - krzyknął jak dziecko .
- Czekaj ! A jak tam mieszka jakiś psychopata ! - krzyknęłam przerażona .
  On tylko posłał mi zdenerwowany wzrok i w końcu dobiegliśmy do domu . Zdenerwowany Leeteuk zaczął pukać , poprawka , walić w drzwi . Nagle otworzyła nam jakaś dziewczyna w szlafroku sięgającym do połowy ud .
- Przepraszam pomóc w czymś ? - zapytała .
- My chcieliśmy zapytać czy będziemy mogli przenocować . - zapytałam trzęsąc się .
- Poczekajcie tylko zapytam mojego narzeczonego . - powiedziała i zaczęła wołać swojego narzeczonego .
  Nagle jej chłopak pojawił się w drzwiach (też mało co ubrany i chyba im w czymś przeszkodziliśmy) .
- Skarbie ta para pyta czy będą mogli u nas przenocować ? - zapytała się .
- Jasna sprawa , wchodźcie . - powiedział szczęśliwy całując jego narzeczoną .
  Weszliśmy do ich ''pałacu'' . Mogę przyznać , że nigdy w życiu nie widziałam tak pięknego domu . Nie wiadomo czemu , ale ta dwójka zakochanych w sobie ludzi prowadzi nas na górę . Uff... zaczynam się po woli bać . A co jeśli oni !  Nie !!
- Leeteuk ..psstt.. - szepnęłam na jego ucho .
- Słucham cię . - też szepnął i nachylił się lekko . (powiem jasno ,jestem od niego niższa)
- A co jeśli , oni .. oni wyprują nam flaki , wyjmą wszystkie nasze organy ... a ...a co gorsza wyrzucą nas gdzieś w las i nawet nikt nie zauważy , że zginęliśmy i ..i umrzemy jako młodzi ludzie , którzy nigdy nie doznali prawdziwej miłości ! Co ! Nie ja nie chcę Umierać !! Proszę wypuście nas stąd ! Jestem za młoda aby umierać !! - krzyczałam .
  Leeteuk złapał mnie w pasie i próbował uspokoić , ale z trudem mu się udawała gdyż wierciłam się jak opętana .
- Przepraszam , ale czy pańska dziewczyna ma jakieś problemy ? - zapytał mężczyzna uśmiechając się do nas głupio .
- Nie , po prostu w ostatnim tygodniu za dużo na oglądała się horrorów . - powiedział .
- Aaa rozumiem , w takim bądź razie wejdźcie tutaj , tu możecie przenocować . - powiedział i wraz ze swoją narzeczoną odeszli .
  Weszliśmy do 'wskazanego' nam pokoju i od razu co przykuło moją uwagę to ogromne łóżko . Ale przecież nas jest dwóch , to dlaczego łóżko jest jedno ?
- Leeteuk , z góry mówię , że ja na podłodze nie śpię ! - powiedziałam rzucając się na łóżko .
- Trudno , będę musiał się zadowolić spaniem na podłodze . - powiedział udając smutnego .
- Jestem taka głodna , żebym zjadła konia z kopytami ! - westchnęłam .
- Może pójdziemy coś zjeść ? - zapytał .
  Wstałam nie chętnie z łóżka i wyszliśmy z pokoju . Zamknęłam drzwi i ruszyliśmy w stronę schodów . Gdy zeszliśmy na dół od razu , po prawej stronie widniała piękna duża kuchnia . Co dziwnego było w tym domu , że wszystko było w tym domu czerwone i czarne bez wyjątków . Gdy weszliśmy do kuchni od razu zastaliśmy dla nas ''niecodzienną'' sytuację . Owa pani siedziała na stole i obejmowała nogami w pasie owego pana . I karmiła go ?
  Całe szczęście ja wchodziła pierwsza , także tak jak szybko tam weszliśmy to także szybkim ruchem dotknęłam dłonią brzucha Leeteuk'a i powoli wycofywaliśmy się . Gdy znaleźliśmy się już za ścianą usłyszeliśmy głos :
- Proszę chodźcie tutaj nie wstydźcie się , przygotowaliśmy dla was coś do jedzenia . - powiedział delikatny głos kobiety .
  Weszliśmy do kuchni głupio się uśmiechając . Zajęliśmy miejsca na przeciwko nich . Na stole było wiele jedzenia i jako pierwsza się na nie rzuciłam . Pierwszy raz w życiu byłam tak głodna .
- Ojaa , to było pyszne ! Dziękuję ! - powiedziałam rozciągając się na krześle .
- Cieszymy się , że wam smakowało . - powiedziała para zakochanych .
   Razem z Leeteuk'iem wstaliśmy od stołu i ładnie podziękowaliśmy .
- Gdybyście czegoś potrzebowali wiecie gdzie możecie nas szukać . - powiedział pan starszy .
  Kiwnęliśmy głowami i pośpiesznie wyszliśmy z kuchni . Wchodząc po schodach moja noga nie fortunnie się wygięła i prawie spadłam ze schodów , ale na szczęście z tyłu szedł Leeteuk i złapał mnie . Patrzył mi głęboko w oczy i nagle dostrzegłam jak jego głowa się zniża do moich ust . Szybko się ogarnęłam i wyszłam z jego objęć .
- Dziękuję ci , że mnie .. złapałeś  . - powiedziałam cała czerwona .
  Szybko się odwróciłam i sprintem weszłam do góry kierując się od razu do pokoju. Zaraz po mnie wszedł Leeteuk . Podeszłam od razu do mojego plecaka z zamiarem wyjęcia z niego mojej bluzki na przebranie , która posłuży mi teraz jako piżama . Ale gdy otworzyłam plecak nie było tam nic , prócz jakiś papierów . Ooo to pewnie dlatego była taki lekki jak szłam  . Ale .. ale .. przecież ja nie będę spała na bieliźnie skoro moje ciuchy są mokre !?
- Leeteuk ? - zapytałam podnosząc głowę za co od razu skarciłam się w duszy .
  Jego klata ! Taka umięśniona , ughhh ! Ile bym dała żebym ją mogła dotknąć ! Leeteuk czemu mi to robisz !?
- Heloł ! ___ wołałaś mnie . - powiedział śmiejąc się i machając mi przed twarzą .
- Bo ja .. cze .. yy .. - zacinałam się coraz bardziej się czerwieniąc . (O nie tego za wiele ! On jest zbyt blisko ! Czemu .moje. serce. tak .wali ? Czy on to słyszy ? )
- Ooo weź no dokończ w końcu jakieś zdanie . - powiedział  roześmiany .
- Po pierwsze czemu jesteś bez koszulki ? A po drugie to masz może dwie bluzki na przebranie , bo widzisz ja najwidoczniej mojej nie spakowałam . - powiedziałam wstając i kładąc sobie dłonie na biodra .
- Hmmm .. to mamy problem , bo mam tylko jedną bluzkę . Ale skoro chcesz to proszę , ja będę spał bez bluzki . - powiedział uśmiechając się ciepło w moją stronę .
  Rzucił mi białą bluzkę , którą od razu przyłożyłam do swojego ciała sprawdzając czy będzie zakrywała to co ma zakrywać .
- Dziękuję i czy mógłbyś się odsunąć i odwrócić chciałabym się przebrać . - zapytałam .
- Jak sobie jaśnie pani życzy . - powiedział odwracając się w stronę drzwi .
  Tak jak się robi przy przebieraniu , zdjęłam najpierw mokre rzeczy i rozłożyłam je na grzejniku i włożyłam na siebie jego bluzkę . Co jak co , ale była na prawdę mega wygoda . Po skończonej czynność zaczęłam robić spanie dla Leeteuk'a . Położyłam mu jedną pościel pod plecy , ciepły koc do przykrycia i bardzo mięciutką poduszkę z jaśkiem .
- Proszę bardzo ! Możemy już iść spać . - powiedziałam opadając na łóżko .
  Leeteuk tylko westchnął śmiejąc się cichutko . Ale chwila czy on jest tylko w samych .. BOKSERKACH ! Ooo nie mój miły nie tak się umawialiśmy .
- Ej , czemu śpisz tylko na .. tym . - powiedziałam siadając na łóżku i mierząc go wzrokiem .
- Dziewczynko spodenek drugich nie mam , a w mokrych spać nie będę . - powiedział posyłając mi wredny uśmiech .
- Aa .. a .. ale ? - chciałam powiedzieć .
- Dobranoc . - powiedział i zgasił lampkę .


***


- Fak . Fak . Fak ... - mówiłam sama do siebie zatykając uszy poduszką .
  Całą noc słyszałam krzyki , które w ogóle się nie ściszały ,a co gorsza , że tak powiem , pogłaśniały .Leżałam właśnie na plecach z zamkniętymi oczami . Nagle poczułam jakby coś nade mną było i gapiło się na mnie bez najmniejszego wstydu . Ze strachu powoli otworzyłam oczy i zauważyłam nad sobą ... Leeteuk'a ! Co ! Przecież , on !
- Też nie śpisz ? Tylko ciii , bo im przeszkodzimy . - powiedział śmiejąc się .
- Leeteuk , do jasnej cholerki zejdź ze mnie , jesteś prawie pół nagi , a ja prawie tak samo . To sprawia , że czuje się nie zręcznie . - powiedziałam szepcząc .
- A czy to sprawi , że poczujesz się jeszcze bardziej nie zręcznie ? - zapytał i przysunął się do mnie bardzo blisko .
  Nasze nosy prawie się stykały . W jego oczach zauważyłam dziwny błysk .
- Leeteuk , proszę , oo..odsuń się . - powiedziałam drżącym głosem .
- Dlaczego jakoś rano nie sprawiało ci to problemu . - powiedział wpijając się w moje usta .
  Jego pocałunki były bardzo spragnione , jakby czegoś mu brakowało . Gdy w końcu się ode mnie odsunął spojrzał głęboko w moje oczy .
- ______ , nie wyobrażasz sobie jak bardzo cie kocham i jak długo czekałem na ten pocałunek najpiękniejsza . - powiedział kładąc dłoń na moim policzku i lekko smyrając go kciukiem .
- Nie wiem co powiedzieć . - powiedział zarumieniona .
- Saranghae ____ . - powiedział składając na moich ustach pocałunek .
- Nado . - powiedziałam oddając jego pocałunek.
- Czyli nie sprawi ci to problemu gdy będziemy spali razem ? - zapytał .
- Skąd że . Właź pod kołdrę i mnie przytul , bo mam dość tych krzyków . - powiedziałam śmiejąc się .
   Jak powiedziałam tak zrobił , ale jak to Leeteuk musiał dodać swoje trzy grosze .
- Ale wiesz , że niedługo to ty tak będziesz robiła ? - powiedział i zaczął chichotać .
- LEETEUK !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dziękuję za przeczytanie i przepraszam za wszystkie możliwe błędy ! ^^

Rozdział 24

Miłego czytania !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  Obudziłem się cały mokry . A tego się nie dziwie , bo akurat leje deszcz . Nagle zapiekło mnie w okolicach ust . Sięgnąłem ręką do nich i od razu poczułem ciepłą substancję , a mianowicie moją jeszcze świeżą krew . Wstałem po woli i rozejrzałem się dookoła .Brzuch i plecy tak okropnie mnie bolały , że ledwo się wyprostowałem . Nagle w oddali zauważyłem jakieś dwie dziewczyny . Na początku myślałem , że to Aki i Amelia , ale pomyliłem się wołając :
- Amelia ! Aki ! Tu jestem ! - krzyknąłem .
  One szybko się odwróciły w moją stronę i się zaśmiały . Dopiero jak się zbliżyły i nie były aż tak wtopione w mgłę , mogłem dostrzec tylko 2 dziewczyny o średniej długości włosach i o czarnym kolorze .
- Jungkookie ! - krzyknęły zadowolone .
- Możemy poprosić o zdjęcie ? - zapytały piszcząc .
- O nie ! Co ci się stało ?! To przez tą twoją dziewczynę ! Nie wdzięczna idiotka ! - powiedziała jedna .
- Nie ma cie prawa tak o niej mówić ! A teraz mi zejdźcie z oczu ! Nie dość , że ja się rozchoruje to jeszcze i wy ! Narka i ostatni raz usłyszałem coś takiego od swoich fanek ! - krzyknąłem i od szedłem .
  Myślałem , że dały mi spokój i odeszły , ale dość szybko zostałem odwrócony i zaślepiony fleszem . Byłem wkurzony i to na maksa . Złapałem jedną za nadgarstek i wyrwałem jej telefon z ręki i rzuciłem nim o ziemie . Cały się roztrzaskał .
- Z szacunkiem do starszych , proszę .. - rzuciłem oschle i od szedłem kuśtykając .
  Chciałem jak najszybciej być w dormie i zobaczyć tam Amelię . Znaczy się miałem taką nadzieję , że ją tam zobaczę . Po 30 minutach już byłem pod dormem . Wszedłem do niego od razu i zastałem przeszywający wzrok przyjaciół .
- Jungkook gdzieś ty był i jak ty w ogóle wyglądasz ! - krzyknął lider .
- Aish ... nigdzie . - powiedziałem prostując się i dusząc w sobie ból .
- A gdzie jest Amelia ? - zainteresował się Suga .
- Porwali ją .. - powiedziałem powstrzymując łzy . - Proszę , chodźmy jej poszukać , ona się na pewno boi .
- Co zrobili !? Porwali ją !? - krzyknęła Aki łapiąc się za głowę i cicho popłakując .
- Proszę , pomóżcie mi ją znaleźć ! - błagałem .
- Pomożemy ci ! Plan jest taki . Tae zostaje z Aki i dzieckiem , Suga idzie z Jungkook'iem , Jimin z Hoseokiem , a ja pójdę z Namjoonem . - powiedział Jin .
- To chodźmy ! Nie ma czasu do stracenia ! - powiedział Jimin i od razu wyszliśmy z dormu .
  Gdy znaleźliśmy się na dworze ustaliśmy w swoich grupkach . Ja z Sugą pójdziemy na prost , RapMon z Jinem na lewo , a Jimin i J-Hope na prawo . Nagle wszyscy rozeszliśmy się w swoje strony . Szedłem z Sugą , aż nagle zatrzymałem się i łapiąc za brzuch . Upadłem na ziemie a Suga obejrzał się za mną .
- Ej młody , nic ci nie jest ? - zapytał klękając przy mnie .
- Zostałem trochę pobity . - powiedziałem ukrywając ból .
  Suga ugiął kawałek mojej koszulki (proszę nie brać na skojarzenia) i na pewno zobaczył dużego siniaka . Jego oczy momentalnie się rozszerzyły .
- Jeon ty sobie nie wyobrażasz jaki jesteś posiniaczony . Zaczekasz tutaj a ja zadzwonię po V , żeby po ciebie przyszedł . - powiedziałem pomagając mu wstać .
- Nie dzwoń , ja muszę ją zobaczyć i to ja muszę ją znaleźć ! To moja wina , że jej teraz tu nie ma . - powiedziałem roniąc łzy .
- A dasz sobie radę ? - zapytał .
- A pomógłbyś mi ? - zapytałem wstając przy jego pomocy .  
  Rękę przełożyłem Sudze przez ramie i przy jego pomocy szliśmy . Po przejściu jakichś 15 metrów w oddali zauważyłem lampę , a pod nią skuloną jakąś postać ubraną na czarno . Razem z Sugą przyśpieszyliśmy troszeczkę ruchu i już po minucie znaleźliśmy się przy nie jakiej osobie .
- Ej żyjesz ? - powiedział Suga lekko go szturchając .
  Owy człowiek nawet nie drgnął . Podszedłem troszeczkę bliżej do leżącego i go odwróciłem .
- AMELIA !? - krzyknąłem zupełnie nie świadomy .
  Położyłem ją na swoje kolana głaszcząc jej głowę . Amelia była zupełnie bez niczego . Mam na myśli , że ją okradli . Biżuterię , którą miała na sobie zniknęła tak samo jak płaszcz . Ale mniejsza o to , ważne , że się znalazła .
- Ej kochanie , jestem już obudź się proszę . - powiedziałem spokojniejszy .
  Kołysałem się jak człowiek nie normalny .  Jej policzki były mokre od łez , a na kości policzkowej była kreska z , której leciała krew .
- Jungkook .. Ona , chyba już nas opuściła  ... - powiedział Suga spuszczając głowę .
- Nie .. masz .. prawa .. tak .. mówić .. - powiedziałem całując nosek Amelii .
- Jungkook . - powtórzył .
- Nie ! - krzyknąłem .
  Podniosłem lekko Amelię tak jakby siedziała na moich kolanach , a głowę miała opartą na moim ramieniu . Głowę przyłożyłem do jej serca , które nadal biło . Sięgnąłem do jej nadgarstka i sprawdziłem tętno . Wszystko było dobrze , całe szczęście . Przeczesałem jej długie blond włosy i przytuliłem ją do siebie .


Perspektywa Amelii


  Poczułam jak coś mnie ściska . Wiedziałam , że to ci dwaj coś mi robią abym znów się ocknęła . Nie dość im ? Otworzyłam szeroko oczy i poczułam znany mi zapach . Gdy doszłam do wniosku kto to od razu wtuliłam się w niego mocniej .
- Tak bardzo się bałam . - wyszeptałam czując jak po moim policzku spływa ciepła łza .
  Siedzieliśmy tak chwileczkę , aż nagle odezwał się tak samo znany mi głos .
- No to co gołąbeczki , czas wracać do dormu . - powiedział .
- Suga ? Też tutaj jesteś ? - zapytałam samą siebie .
  Odwróciłam się opuszczając ramiona Jungkook'a . Tym razem się wtuliłam w Sugę , ale nie na długo .
- Cieszę się , że tutaj jesteście , a teraz już chodźmy . - powiedziałam .
  Chłopaki pomogli mi wstać . Ale Suga jakby chwilę nad czymś myślał , aż nagle się odezwał :
- No dobra już pocałujcie się , nie patrze . - powiedział zarumieniony odwracając się . 
  Spojrzałam na Jeona szczęśliwym wzrokiem i przybliżyłam się do niego , a sam on zadbał o to by nasze usta połączyły się w jedność . Nasz pocałunek był krótki , ale swego rodzaju namiętny , słodki i pełen uczuć . Nagle bez słów wyminęliśmy Sugę i szliśmy do dormu .
- Ej no czekajcie ! - krzyknął z tyłu .


***


- Długo jeszcze ? - zapytałam .
- Amelia muszę przemyć ci rany , chociaż w porównaniu do Maknae masz więcej ran . - powiedział śmiejąc się Jin .
- Ty to umiesz pocieszyć człowieka . - powiedziałam zakładając ręce na piersi .
- Długo tu wam jeszcze zejdzie ? - zapytał wchodzący Jungkook do łazienki z kubkami gorącej herbaty .
- Nie już kończymy . - powiedziałam za Jina .
  Jin tylko kiwnął głową na potwierdzenie mojego zdania . Nagle Jungkook podał mu wacik z wodą utlenioną , a ja tylko zapiszczałam .
- Proszę nie . Tylko nie do policzka ! - powiedziałam .
- Ale Amelia trzeba ją przemyć . - powiedział Jin .
- A może ja już zaopatrzę jej ostatnią ranę ? - zapytał Jina Jungkook .
- Na prawdę zrobisz to dla mnie ? - powiedział starszy .
- Dlaczego nie . - powiedział Jungkook i zabrał od Seoka wacik .
  Jin cały w skowronkach zostawił nas samych w łazience zamykając za sobą drzwi . Jungkook podszedł do mnie i zaczął :
- Kocham cię moja najpiękniejsza . - powiedział spoglądając na moje usta .
  Nagle zniżył się troszeczkę do nich i zaczął mnie całować . Powoli nic na siłę , aż po jakimś czasie poczułam dość silne pieczenie w okolicach rany . Zapiszczałam w jego usta i chciałam się odsunąć ale Jungkook mi na to nie pozwolił tylko pogłębił pocałunek . Po woli pocierał wacikiem po mojej ranie , a później wacikiem z wodą i nagle ból zniknął. Po skończonej czynności Jungkook się ode mnie odsunął i sięgnął po plaster . Przykleił go na ranę i było po sprawie .
- Chodźmy do mojego pokoju . - powiedział sięgając po dwie herbaty . - Tylko pootwieraj mi drzwi bym mógł przejść . - powiedział uśmiechając się .
   Szedł po woli i z równowagą by nie wylać herbaty . Gdy znaleźliśmy się w pokoju od razu herbatę postawił na szafkę nocną . Położyliśmy się na jego łóżku biorąc do ręki tableta . Wtuliłam się w Jeona by widzieć więcej . Wszedł na Twittera i na pierwszej stronie widniał artykuł o naszej dwójce . Jungkook zaniepokojony wszedł w podanego linka i zaczął czytać . Po każdym zdaniu jego oczy robiły się coraz większe . Na samym końcu były zdjęcia pobitego Jungkook'a i mnie . Ale skąd moje ? Przecież ? A no tak fanki nie pomyślałabym . W artykule napisane było tylko o tym , że jesteśmy pobici . Ale cała wina poszła na mnie . Napisali tam , że to wszystko może być związane ze mną . Jungkook'a mięśnie spięły się i natychmiastowo odłożył tableta na szafkę i wtulił się we mnie .
- Jutro ogłosimy , że nas napadnięto i to nie ma nic związanego z tobą . Ale jeszcze powiemy im o ciąży , nie możemy mieć tajemnic przed wytwórnią i fanami . - powiedział całując mnie w czoło .
- Oczywiście . - powiedziałam .
- Kocham cię , wiesz ? Oddałbym za ciebie życie gdyby była taka potrzeba . - powiedział już teraz całując moje usta .
- Ja też . - powiedziałam oddając pocałunek .
  Jeon przeniósł swoją dłoń na moje plecy i zaczął mnie głaskać . Wtuliłam się w niego bardziej i weszliśmy do krainy snów .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dziękuję za przeczytanie ! ^^

Rozdział 23

Miłego czytania !
 I z góry chcę was przeprosić za to , że tak długo nic tu nie wstawiałam ^^ Ja obiecuję , że się po prawię i będę starać się wstawiać tutaj więcej postów ;3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Perspektywa Jungkook'a


  Kuźwa tak strasznie bałem się o Amelię . A co jeżeli ten zastrzyk może jej zaszkodzić ? Już sam nie wiem co mam myśleć . Siedziałem przy Amelii z dobre 3 godziny . Nagle zobaczyłem jak lekko się poruszyła , szybko zareagowałem i złapałem za jej dłoń .
- Amelia ? Amelka ? Słyszysz mnie ? - pytałem .
  Ona po woli otwierała oczy . Próbowała się usiąść więc jej w tym pomogłem .
- Jest ok ? Chce ci się pić , jesteś głodna ? - zapytałem .
- Która jest godzina ? - zapytała .
- 19:34 . - odpowiedziałem .
- Muszę skorzystać z łazienki . - powiedziała spoglądając na mnie .
  Nic nie odpowiedziałem , tylko wstałem i pomogłem jej wstać i usiąść na wózek . Było mi jej tak cholernie szkoda , że to nie do opisania . Biedna tyle wycierpiała , a jej stan jest jeszcze gorszy . Cała jest blada , a oczy czerwone od płaczu .
  Pchałem ją delikatnie na wózku by móc koła wprawić w ruch . Amelii jakby język urwało . W ogóle się nie odezwała , ale może i to lepiej dla niej ? Sam nie wiem . Gdy dojechaliśmy na miejsce od razu pomogłem jej wejść do środka łazienki . Gdy już w niej ustała , to tak cały czas stała nie ruchomo . Nagle po woli odwróciła głowę w moją stronę i zaczęła :
- Czy mógłbyś wyjść ?
- Jesteś tego pewna ? Nie potrzebujesz pomocy ? - zapytałem .
- Tak . - odpowiedziała .
  Spojrzałem na nią pewien , że da rade i wyszedłem z łazienki .


Perspektywa Amelii


  Zostałam sama w łazience i mogłam spokojnie załatwić swoje potrzeby . Gdy załatwiłam swoje potrzeby podeszłam do lustra i przyjrzałam się sobie . Uśmiechnęłam się lekko kładąc moją dłoń na mój brzuch .
- Mimo , że cie nie ma gwiazdeczko , uwierz kocham cię całym swoim serduszkiem . - powiedziałam i po moim policzku spłynęła łza .
  Wyszłam z łazienki od razu podchodząc do Jungkook'a . Tak bez słów wtuliłam się w niego . Coraz mocniej go przytulałam bojąc się  , że zaraz może odejść . On położył rękę na mojej głowie głaszcząc ją .
- Chodźmy zapytać się lekarza kiedy możesz wyjść . - powiedział odsuwając mnie od siebie .
- Chodźmy , ale nie chcę już jechać na tym wózku . - powiedziałam łapiąc jego dłoń .
- To jak już wolisz . - powiedział całując mnie w czoło .


***


- Pani Amelia będzie mogła wyjść za 3 dni . - powiedział doktor . 
- A dobrze , dziękujemy za informacje . - powiedział Jeon i poszliśmy do mojego pokoju .
  Gdy się w nim znajdowaliśmy od razu poszłam wziąć kąpiel i zmienić moje dotychczasowe piżamy . Kąpiel była krótka , ale swego rodzaju odprężająca . Ubrałam na siebie białą piżamę składającą się z spodenek i koszulki . Wyczesałam jeszcze włosy i wróciłam do swojego pokoju. Zastałam Jungkook'a siedzącego i uważnie patrzącego w telefon .
- Coś się stało ? - zapytałam podchodząc do niego
- Napisali już o tym wszystkim . Mianowicie że mieliśmy dziecko i że poroniłaś . Fani w pewnym sensie odebrali to dobrze , a w pewnym źle . - powiedział wzdychając głośno .
  Uklękłam przed nim by móc widzieć jego twarz , która patrzała w dół . Jego wzrok przeniósł się na mnie . Złapałam za jego policzek i złożyłam delikatny pocałunek na jego ustach . Gdy się odsunęłam i ustałam ,  Jungkook uczynił to samo  . Opar swoje czoło o moje i uśmiechnął się lekko .
- Poradzimy sobie . - wyszeptał składając na moich ustach motyli pocałunek .


3 dni później


  Aktualnie byłam teraz w drodze do dormu ,trzymając Jungkook'a za rękę . Patrzałam za okno podziwiając piękno za oknem .
- Myślisz , że wie , że go kochamy ? - zapytałam .
- Tak , i teraz sobie odpoczywa . - powiedział opierając głowę na moim ramieniu .
- Co tam gołąbeczki ? - zapytał kierowca . 
- A jak pan myśli ? - zapytałam wymuszając uśmiech .
  Kierowca tylko uśmiechną się ciepło i nie odezwał się . Dalej siedzieliśmy , aż nie podjechaliśmy pod dorm . Jungkook poleciał szybko po moje torby i podziękowaliśmy za przywóz . Weszliśmy do dormu zastając wszystkich w salonie . Aki jako pierwsza do mnie podbiegła i wtuliła się we mnie .
- Boże , kochana ! Jak ja się martwiłam ! - powiedziała mocniej mnie ściskając .
- Wiem kochana . - powiedziałam głaszcząc ją po głowie .
   Poczułam jak moja bluzka po woli robi się mokra i od razu wyczułam , że to łzy Aki .
- Ej Unnie , spokojnie . Już jest dobrze . - powiedziałam .
   Nagle podszedł do nas V z Bobbym . Ten kochany bobasek rośnie jak na drożdżach .  Taehyung na prawdę zachowuje się rozsądnie i jest bardzo dobrym tatą .
- A jak u ciebie Amelia ze zdrowiem ? - zapytał Jin .
- Wiesz mogłoby być lepiej . - powiedziałam lekko się uśmiechając .
- Dobra , my z Amelią będziemy szli do mnie . - powiedział Jungkook łapiąc mnie za rękę i prowadząc do jego pokoju .
   Poszłam z nim do jego pokoju i od razu do niego weszliśmy . Usiadłam się na łóżku i nakazując gestem ruchu aby usiadł się koło mnie . Jungkook od razu koło mnie usiadł i położył dłoń na moim udzie lekko go masując .
- Będzie nam cholernie trudno , ale .. ale ... ale sobie poradzimy . - powiedział łapiąc za mój podbródek i odwracając głowę w jego stronę .
- A jakbyśmy tak ... poszli na spacer ? - zapytałam .
- Jasne chodźmy . - powiedział zakładając na mnie płaszczyk z racji tej , że jest już jesień .
   Powiedzieliśmy reszcie , że idziemy na spacer i wyszliśmy z domu . Najpierw udaliśmy się do parku by pochodzić i pooddychać świeżym powietrzem . Chodziliśmy w tą i z powrotem . Aż nagle do Jungkook'a nie przyszedł SMS .


Perspektywa Jungkook'a


  Nagle przyszedł do mnie SMS i dowiedziałem się tylko tyle z niego , że w okolicy czają się jacyś napastnicy i mam uważać . Nie chciałem martwić Amelii dlatego też jej nic nie powiedziałem jak pytała co to i od kogo . Trzymałem ją cały czas za rękę , aż nagle zauważyłem budkę i gorącym kakaem .
- Amelko , patrz . Tam jest budka z gorącym kakaem , idź i zamów dwie , arasso ? - zapytałem .
- Arasso . - powiedziała i poszła kupić napoje .
   Siedziałem na jednej z ławek czekając na nią . Nagle poczułem jak ktoś uderzył mnie w ramię . Od razu szybko się odwróciłem i zobaczyłem 3 napakowanych kolesi .
- Dawaj kase , albo skończy się to źle . - powiedział jeden .
- Nie dam wam ani grosza . - powiedziałem .
- Nie ? No to zobaczymy ! - jak to powiedział od razu dostałem z pięści w twarz .
  Wkurzyłem się  i to porządnie . Nie ma zmiłuj się . Wycelowałem w niego i trafiłem .
- Zostawcie go ! - usłyszałem za sobą głos mojej dziewczyny .
- Amelia , proszę nie podchodź tutaj ! - krzyknąłem .
  Amelia podeszła do nas i ustała jednemu na nogę od razu przywalając mi pięścią w kark i kolanem w czułe miejsce . Niestety ją wzięło dwóch i została obezwładniona .
- Bierzcie ją i idziemy ! - krzyknął ten co zaczął pierwszy .
- Nie proszę , weźcie mnie , zamiast jej ! - krzyczałem .
- Zamknij mordę , gnoju ! - warknął napastnik podnosząc mnie za koszulę do góry . Dostałem ileś razy po twarzy , a później skuliłem się na chodniku obrywając w brzuch i w plecy . Moje prawie zamykające się oczy widziały jak zabierali gdzieś Amelię , byłem taki na siebie zły , że nie mogłem jej obronić ! Z moich kącików lała się krew . Po woli zacząłem odlatywać , aż nagle zastałem ciemność .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dziękuję za przeczytanie ! ^^

Rozdział 22

Miłego czytania !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- No co ty ! Pomyślałbyś że chcę ciebie z kimś zdradzić ? - zapytałam z ironią .
- Ale to tak zabrzmiało ! - powiedział broniąc się .
- Oj daj spokój ! Może zmienimy temat , co ? - zapytałam .
- Ok , to .. Hmm ... co myślisz o dzisiejszej pogodzie ? - powiedział udając poważnego , ale w głębi duszy umierał ze śmiechu .
- Ano podoba mi się , a Tobie ? - zapytałam odwracając głowę w jego stronę .
- Jest taka w miarę , ale chyba interesuje mnie coś innego , coś bardziej interesującego .. - powiedział przedłużając .
- Jeon Jeongguk ! - krzyknęłam


***


  Gdy rano wstałam musiałam szybko skorzystać z toalety . Tak okropnie mnie mdliło , ale za Boga nie mogłam nic wypluć . Wzięłam szybko pól tabletki przeciwbólowej i szybko uszykowałam się do wyjścia . Gdy byłam już ubrana i uczesana weszłam do kuchni po sok pomarańczowy , ale znalazłam na stole kartkę .

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Cześć Kochanie ! 

Ja zabrałem twój sok pomarańczowy , a dla ciebie jest mleko ^^ 

Dbaj o naszego malca i przyjdź dzisiaj do naszego dormu ! Czekamy ! 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Na pierwsze zdanie wybuchnęłam śmiechem . On był za razem taki kochany i uroczy , dosłownie jak ciastko ! Wypiłam pół szklanki mleka tak jak mi kazał , a do pracy wzięłam 3 kanapki z serem i sałatą .
  Wyszłam szybko z domu i weszłam do samochodu by móc za chwilę znaleźć się pod wytwórnią . Gdy ta chwila dobiegła od razu wyskoczyłam z samochodu i poszłam czym prędzej do wytwórni gdyż strasznie się rozpadało. Szłam przez korytarze , aż usłyszałam głos swojego menadżera .
- O Amelia ! Jest już filmik , nie sądziłem że tak szybko go przyślą ! Masz tutaj , jest na tym pendrive , leć szybko na swoją salę i przejrzyj taniec . - powiedział szczęśliwy podając mi pendrive .
  On cały w skowronkach poleciał w swoją stronę , a ja w swoją  . Gdy weszłam na moją salę od razu zdjęłam nie potrzebne mi rzeczy i włożyłam pendrive do laptopa . Ukazał się na nim taniec , a mianowicie osoba , którą będę musiała zatańczyć . Taniec nie był aż tak bardzo skomplikowany , jest tylko jeden ruch , który z całą pewnością będzie mi trudno wykonać . W tej sytuacji będę musiała się podpytać Jimin'a , który na pewno będzie wiedział jak mi pomóc .
  Po obejrzeniu filmiku zabrałam się do tańczenia . Pierwsze kroki szły mi jak prosto , ale później zaczęły się schody .


Perspektywa Jungkook'a


- Ej ! Chłopaki co będziemy robili dla Rap Mona , na jego urodziny ? - zapytał J-Hope .
- Hmm .. Może przyjęcie niespodzianka ! - zapytał V .
- W sumie to już nie długo , a Amelia mogłaby nam pomóc . - powiedziałem .
- Nasza mała słodka Amelia ? Czemu nie ! Ona zawsze ma doby pomysł ! - powiedział J-Hope rozczulając się .
- Ej , ej bez takich ! - pogroziłem Hoseokowi .
- A co ? Nasz Maknae jest zazdrosny ? - przedrzeźniał mnie Suga .
- Dlaczego zawsze mówicie ''nasz'' , ''nasza'' ? - zapytałem zakładając ręce na piersi .
- Oj już skończcie , widzicie jak strasznie czerwony jest Jungkook ! - powiedział Jimin.
  No nie mogłem , nie potrafiłem musiałem wyjść czym prędzej .


Perspektywa Amelii


- Dziękuję ci że mi pomożesz ! - powiedziałam przytulając Park'a .
- Cała przyjemność po mojej stronie . - powiedział wesoły Jimin .
- Podejdź tutaj ! - powiedziałam nakazując ręką by do mnie podszedł . - Musisz nauczyć mnie tego ruchu . - powiedziała pokazując mu kawałek tańca .
- To jest banalne . - powiedział . - Chodź na środek sali i patrz w lustro .
  Cały czas patrzałam na lustro , ale jego osobę , a nie moją . I wszystko zrobił tak samo jak na filmiku .
- Widzisz ! Mówiłem ci że banalne ! - powiedział podchodząc do mnie .
  Odsunęłam się  odrobinę by nie być z nim za blisko . Poszłam przed niego by móc wykonać ruch .  Zaczęłam powoli i od początku . Widziałam jak Jimin spina mięśnie , nie miałam kompletnego pojęcia czemu się tak przy mnie spinał . Gdy Jimin widział , że na za bardzo wychodzi mi ten ruch , ustał za mną i złapał za moje nadgarstki . Gdy tak staliśmy zaczął poruszać nami tak ja dzieje się ten ruch . Gdy w końcu załapałam cieszyłam się jak opętana . No , ale kto się nie cieszy gdy osiągnie się upragniony cel ? No właśnie !
  Gdy w podziękowałam Jimin'owi , a on jak najszybciej 'wybiegł' z mojej sali . Mimo , że zbliżała się godzina pójścia do domu , to ja zostałam jeszcze potrenować taniec . Ćwiczyłam od początku do końca . Niestety poczułam silny ból w okolicach brzucha . Gdy złapałam za niego miałam mdlenie . Nagle poczułam jak czarne leginsy zaczynają mi dziwnie moknąć , sięgnęłam ręką do nich i gdy ją odsunęłam zobaczyłam jakby coś lepkiego i to coś dziwnie przypominało krew .


***


  Otworzyłam powoli oczy , delikatnie je jeszcze mrużąc . Na mojej ręce czułam coś mokrego , a gdy dostrzegłam tego kogoś . Koło mnie siedział cały zalany łzami Jungkook . A reszta chłopaków była porozstawiana gdzieś w pokoju szpitalnym . Gdy Jeon dostrzegł , że się obudziłam od razu na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech .
- Obudziłaś się ? - zapytał głaszcząc moją dłoń .
- Co się stało ? - zapytałam zupełnie nie świadoma niczego .
- Słuchaj Amelio , nie zależnie od tego co się stało nadal będę cię kochał , rozumiesz ? - powiedział całując moją dłoń .
- Dobrze , ale powiedz mi w końcu co się stało . - powiedziałam ściskając jego dłoń .
- Już nie mamy dziecka ... - powiedział prawie nie dosłyszalnie .
- Co ? Co ty mówisz , proszę , powiedz że to nie prawda ! - wyszeptałam miażdżąc jego dłoń .
- Chłopaki wyjdźcie . - powiedział Jungkook pociągając nosem .
  Chłopaki wyszli tak ja powiedział Jeon .
- Jeon ? Proszę powiedz mi , że to nie prawda ! - błagałam .
- Chciałbym . - powiedział wymuszając uśmiech co mu się nie udało , bo od razu zaczął płakać jak dziecko.
- A-Aki wie ? - wyjąkałam .
- Tak , płakała całą noc , ale nie martw się jest z Tae . - powiedział głaszcząc mnie po głowie .
- D-dlaczego ? Dlaczego sobie na to zasłużyliśmy ? - szeptałam w jego stronę .
- Kto to wie ? Pamiętaj , że nasz skarb teraz jest z nami , ale po drugiej stronie świata . - powiedział .
- Ja , nie daje rady . - powiedziałam ciężko oddychać .
  Było mi bardzo ciężko wziąć oddech . Jungkook patrzył na mnie jak na wariatkę . Zaczęłam krzyczeć . Musiałam dać ponieść się emocją . Łzy leciały mi jak z kranu , krzyczałam gorzej niż przy porodzie  . Jungkook chyba był przygotowany na taką sytuację , bo złapał mnie za nadgarstki i umieścił po obu stronach głowy . Wierciłam się nie spokojnie na łóżku .
- Puść mnie ! - krzyczałam .
- Pomocy ! Wezwijcie jakąś pomoc ! - krzyczał Jungkook patrząc za siebie .
  Jungkook wcale nie chciał mnie puścić , a coraz mocniej trzymał . Do pokoju wbiegł jakiś doktor z jakimiś pielęgniarkami .
- Proszę dajcie jej coś na uspokojenie ! - prosił Jungkook .
  Doktor podszedł do mnie i wbił mi jakiś płyn z igłą w rękę . Spojrzałam przerażona na igłę , a później na Jeon'a . Po woli siły mnie opuszczały , a sama poczułam się osłabiona . Odpłynęłam . 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dziękuję za przeczytanie !!

Rozdział 21

Miłego czytania !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Perspektywa Taehyung'a


- Jezus , czy ty jesteś normalny ! - krzyknąłem zły na Kook'iego .
- Ja nie mam dziewczyny , to i ty nie będziesz miał dziewczyny ! - krzyknął pijając ostatni łyk alkoholu i rzucił butelkę o ziemię .
  Szybko poszedł do swojego pokoju , który dzielił z Sugą i nie wiadomo co takiego działo się później .
***

Perspektywa Amelii


  Obudziłam się rano cała zalana potem . Miałam okropny sen . Nie tyle co sen jak koszmar . Wstałam z łóżka idąc do kuchni by napić się szklanki wody . Gdy znalazłam się w kuchni od razu sięgnęłam po szklankę i nalałam do niej wody . Szybko wypiłam zawartość i odstawiłam szklankę na suszarkę . Ubrałam się w czarne leginsy i białą bluzę . Wyszłam na świeżę powietrze , głęboko zaczerpując powietrza . Znów poszłam do parku rozmyślając nad dzieckiem . Usiadłam na pobliskiej ławce , zamykając oczy .
- Mamo , mamo ! To ta pani ! To ona mi wczoraj pomogła ! - krzyknął jakiś chłopiec .
  Odwróciłam się i zobaczyłam tego samego chłopczyka co wczoraj , ale już z jego mamą . Owi ludzie podeszli do ławki i usiedli się koło mnie . Jego mama usiadła , a jej synek usiadł jej na kolanach .
- Dziękuję ci młoda damo , że mi pomogłaś . - powiedziała uśmiechając się do mnie .
- Nie ma za co . A jak się miewacie ? - zapytałam posyłając lekki uśmiech .
- Jakoś nam ten czas leci , a Tobie ? Nie wyglądasz na zdrową osobę . - powiedziała robiąc smutną minkę .
- Ahh , wie pani jak to jest w tym wieku . - powiedziałam zmieniając miejsce siedzenia .
  Siedziałam teraz przodem do kobiety , mając nogę zgiętą w kolanie i położoną na ławce . Natomiast rękę zgiętą w łokciu położyłam na oparciu ławki , kładą na dłoni swoją głowę .
- Jak to jest mieć dziecko ? - zapytałam zupełnie nie myśląc nad tym pytaniem .
- Wymaga dużo poświęcenia i jest cudem od boga . - powiedziała dając mi malca do rąk .
- Ale jesteś słodki . A jak ma na imię ? - zapytałam maluszka .
- Choi . - powiedział pokazując swoje (jeszcze nie wszystkie) ząbki .
- Piękne imię . - powiedziałam .
- A co do twojego pytania . Od razu wybacz że pytam , ale zaszłaś w ciążę ? - zapytała mnie troszeczkę ciszej .
- Niestety tak . - powiedziałam spuszczając głowę .
- Dlaczego niestety ? Przecież to skarb . - powiedziała . - Choi poszedłbyś się pobawić ? Tylko nie zgub się . - powiedziała ,a malec pocałował ją i szybko pobiegł w stronę bujaczek .
- Nie wie pani co ja muszę przeżywać . Mój chłopak .. on .. znaczy się .. trudno mu jest zaakceptować że jest ze mną w ciąż , a najgorsze jest to że obwinia mnie za to . - powiedziałam szybko ścierając łzę spływającą z oczu .
- Przepraszam , nie wiedziałam . - powiedziała tuląc mnie do siebie .
- Nie , miała pani prawo . A wie może pani , która godzina ? - zapytałam .
- Tak , jest godzina 11:35. - powiedziała spoglądając na rękę na której widniał zegarek .
- Aish .. Chincha ? Pani wybaczy , ale muszę się zbierać , niech pani pozdrowi Choi'ego ! - powiedziałam wstając z ławki i biegnąc szybko do domu .
  Wiem troszeczkę .. nawet bardzo .. źle dla dziecka , ale ja muszę jak najszybciej znaleźć się w wytwórni . Miałam 'nawet' blisko do domu , dlatego też szybko do niego dobiegłam . Weszłam szybko do środka zmieniając ciuchy . Ubrałam jeansy i zwykłą czarną bluzkę . Mam nadzieję że nic się na stanie dziecku , bo dopiero 2 tydzień , z resztą mam mało wiedzy o tym . Na razie muszę zadbać i to aby nikt się na razie o tym dziecku nie dowiedział .

***

  Jechałam tak szybko , że aż bym mogła spowodować wypadek . Gdy znalazłam się pod BigHit od razu jak strzała wleciałam do budynku . Weszłam po schodach mijając przy okazji Rap Mona . Posłał mi lekki uśmiech , który od razu odwzajemniłam . Dość szybko znalazłam się w pomieszczeniu , który jest przeznaczony dla mnie .
- Annyeonghaseyo ! - powiedziałam kłaniając cię lekko w geście przywitania mojego menadżera .
- Był u nas dzisiaj menadżer Big Bang i jak się okazuje będziesz miała wystąpić w ich teledysku . Jak na razie nie masz napiętego grafiku więc możesz spokojnie iść do sali i potrenować do swoich piosenek . - powiedział .
- Dobrze , a kiedy mamy się zjawić w YG ? - zapytałam .
- Powiedzieli że za tydzień w sobotę , a w połowie tego tygodnia dostaniesz filmik z tańcem , którego będziesz musiała się nauczyć . - powiedział .
- Kamsahamnida . - powiedziałam i wyszłam .
  Szybko pokierowałam się do sali treningowej i zobaczyłam coś co totalnie zbiło mnie z tropu . Jungkook chyba bił się z Sugą ? Nie , wzrok mnie nie myli . To byli oni , Suga bronił się , a maknae nadal na niego naskakiwał i coś krzyczał . Nie mogłam dłużej na to patrzeć i szybko weszłam do 'mojej' sali .
- Przestańcie ! - krzyknęłam .
  Nie poskutkowało . Podeszłam do nich próbując ich rozdzielić . Gdy złapałam Jungkook'a za ramie z nadzieją że odsunie się od starszego , ale ten chyba nie zrozumiał i uderzył mnie w brzuch . Ja natychmiastowo się za niego złapałam i skuliłam na ziemi . Świat zaczął mi się kręcić , oczy miałam pół przymknięte . Jungkook chyba nie zdawał sobie sprawy co zrobił ,bo nadal uderzał starszego . Suga mimo że Kook'ie go bił on uklęknął i swoim ciałem nakrył moje w geście obrony mnie . Jak kol wiek to brzmi ... On nie chciał dopuścić do tego drugi raz . Na swoim policzku poczułam łzę . Najwidoczniej zleciała ona z oczu Jungkook'a , bo gdy tylko zdołałam lekko odwrócić głowę ujrzałam że jego twarz poczerwieniała , a on sam był cały zapłakany . Gdy uderzył Sugę po raz kolejny złapałam za jego nadgarstek , on tylko spojrzał się na mnie .
- Jungkook ... wyjdź stąd . Proszę . - powiedziałam .
  Do niego jakby dotarła sytuacja , która właśnie ma miejsce tutaj w sali . Maknae wybiegł szybko z sali zostawiając mnie samą ze Sugą .
- Nic ci nie jest ? - zapytałam gdy pomagał mi wstać .
- Nie , to tylko drobne uderzenia . Przepraszam za niego , ale on całą noc pił . - powiedział Suga .
- Rozumiem cię , ale czy Jungkook powiedział wam coś gdy był pod wpływem alkoholu ? - zapytałam niepewna .
- Że macie dziecko ? - zapytał .
- Czyli jednak . - powiedziałam spuszczając głowę .
- Aish .. Nie chciałem żeby tak to zabrzmiało . - powiedział .
- Nie martw się , ja już lepiej pojadę do domu . - powiedziałam i wyszłam z pomieszczenia .


***


  Siedziałam sama w salonie jedząc płatki kukurydziane . Aki i V wraz z ich dzieckiem wyszli na spacer zostawiając mnie samą w domu . Zdążyłam się już wykąpać  . Oglądałam jakiś mało ciekawy program  . Gdy skończyłam jeść kanapki , odłożyłam talerzyk na stolik i położyłam się na kanapie .
  Nagle usłyszałam jak drzwi gwałtownie się otworzyły . Wstałam szybko lecz cicho z kanapy łapiąc przy okazji za leżący talerzyk . Powoli szłam i patrząc za ścianami czy nikogo nie ma . Ustałam koło ściany i westchnęłam bojąc się że za ścianą może być jakiś złodziej . Zabrałam się za odwagę i szybko wyszłam za  ściany . Gdy z niej 'wyskoczyłam' drzwi były szeroko otwarte . Podeszłam do niech normalnie zamykając je na klucz .
- Hmm .. może to Aki ? Ale nie Weronika by przecież zamknęła drzwi . - powiedziałam do siebie .
  Nagle poczułam wibrację w telefonie . Wzięłam szybko telefon do ręki patrząc co przyszło . Przyszedł SMS od Aki  ,że zostaje dzisiaj na noc u BTS . Gdy to przeczytałam przeszedł mnie dreszcz wiedząc ze w moim domu 'może być' jakiś złodziej .. a co gorsza jakiś zboczeniec. Bałam się nie miłosiernie . Bałam się odwrócić od drzwi . Ale gdy to uczyniłam dostrzegłam przed sobą stojącą posturę Jungkook'a .
- Wystraszyłeś mnie . - powiedziałam przykładając rękę do klatki piersiowej .
  Jungkook wcale się nie odezwał , a wręcz sapał od (chyba) szybkiego biegania . Złapał mnie za nadgarstki podchodząc ze mną do drzwi opierając mnie o nie . Ręce umieścił mi po bokach mojej głowy .
- Skarbie , proszę wybacz mi . - powiedział .
- Muszę ci wybaczyć skoro będziesz ojcem mojego dziecka . - powiedziałam beznamiętnie .
- Na prawdę , przepraszam że tak zareagowałem na wieść że będę tatą i przepraszam że cię uderzyłem . - powiedział .
- Spokojnie , staram się ciebie jakoś zrozumieć . - powiedziałam .
  Jungkook spojrzał mi w oczy i szybko wziął mnie na ręce . Wyglądałam jakby niósł mnie książę . Dosłownie !


***


  Siedzieliśmy wtuleni w siebie gadając o tym , to o tamtym .
- Ej , a miałaś może jakiś plan jak nazwać dziecko ? - zapytał .
- Myślałam że chłopiec Kostek , a dziewczynka Yuna  - powiedziałam . 
- Podoba mi się Kostek , to chyba Polskie , tak ? - zapytał .
- Tak . - powiedziałam chichocząc .
- Tęskniłem . - powiedział chowając twarz w zagłębieniu mojej szyi .
- Tęskniłeś !? Nie widziałeś mnie półtorej dnia ! - powiedziałam z ironią .
- Oj nie denerwuj się tak . To chyba dobrze że tęsknię co ? - zapytał .
- No tak , ale ile można . - powiedziałam wybuchając śmiechem .
- A co ? Może masz kogoś na boku ?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dziękuję bardzo za przeczytanie ! ^^

Czas najwyższy . - Scenariusz z I.M ♥

Scenariusz dedykuję Aki , też z okazji jej 18 urodzin ♥
Miłego czytania !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  Pamiętam to jak dzisiaj . Ten dzień kiedy pierwszy raz cię spotkałam . To właśnie ty mi pomogłeś wtedy , kiedy to ty potrzebowałeś mojej pomocy .


~~~


  Biegłam pod najbliższy budynek bym mogła schować się gdzieś przed deszczem . Byłam już cała przemoczona , aż nagle w polu mojego widzenia dostrzegłam przystanek . Pobiegłam szybko do niego bym mogła się pod nim schować . Gdy się już pod nim znalazłam zauważyłam siedzącego tam chłopaka . 
- Przepraszam . Może pomóc ci w czymś ? - zapytałam podchodząc do niego . 
  Nagle chłopak podniósł głowę i rozpoznałam go . Tak to był I.M z mojej szkoły . Lewy łuk brwiowy miał rozcięty i miał podpuchnięte oko . 
- Nie, dziękuję . A czy z Tobą wszystko w porządku jesteś cała przemoczona . - powiedział wstając by być ze mną na równi . 
- Masz moją bluzę , pewnie ci jest zimno . - powiedział zdejmując bluzę . 
- Nie , proszę , jeszcze ty się przeziębisz . - powiedziałam . 
- Nalegam . - powiedział uśmiechając się lekko . 


~~~


  Siedziałam patrząc na nasze stare zdjęcia . Te czasy kiedy zakwitła nasza pierwsza miłość . Po kolei rzucałam zdjęcia na podłogę by móc za chwilę je pozbierać i od nowa wspominać . Właśnie widziałam nasze ostatnie zdjęcie . Było zrobione tuż po mojej operacji na wyrostek . Pamiętasz jak bardzo się bałam ?




~~~


- Nie martw się kochanie . Ja będę tuż obok i nie przejmuj się moim podbitym okiem . - powiedział puszczając moją dłoń . 
  Właśnie jechałam na salę operacyjną . Pierwsze poty pojawiały się na mojej skórze . 
- Niech pani pomyśli o czymś przyjemnym . - powiedział doktor . 
- Będzie dobrze , tak ? - zapytałam już powoli odpływając . 
- Zaufaj mi . - powiedział doktor . 
- Kocham cię ___ , pamiętaj że jestem tutaj ! - powiedział , a moje powieki zamknęły się . 


~~~


- Mamo , a co to ? - zapytał Kim mój synek .
- Tu twój tata pojechał ze mną na naszą pierwszą wycieczkę . - powiedziałam tuląc do siebie malca .
- Aha . A tutaj ? - zapytał pokazując na zdjęcie leżące koło jego nogi .
- Tutaj ... Padał deszcz , a zdjęcie zostało zrobione przypadkowo . - powiedziałam .
- A dlaczego tatuś na każdym zdjęciu miał coś na twarzy ? - zapytał Kim .
- Widzisz Kimuś .. Kiedyś życie wyglądało inaczej . - powiedziałam .


~~~


  Dziś z moim chłopakiem wybrałam się nad jezioro . Było bardzo ciepło i akurat pogoda nam dopisywała . Miałam ubrany na sobie strój jednoczęściowy o kolorze turkusowym . M.I miał na sobie też strój kąpielowy . Niestety moje oczy zawiesiły się na jego siniakach na rękach . Złapałam za nie , ale chłopak szybko je wyrwał . 
- M.I powiedz mi , czy coś się dzieje ? Możesz mi zaufać , przecież wiesz . - powiedziałam . 
- Nie to nic . Spadłem wczoraj z balkonu jak pomagałem tacie . - powiedział . 
- Ale pamiętaj że jak będzie się coś działo zawsze możesz do mnie przyjść ? - upewniłam go . 
- Tak wiem , możemy już iść się kąpać ? - zapytał radosny . 
- Tak chodźmy ! - powiedziałam chwytając jego dłoń i pobiegłam z nim prosto do wody . 


~~~ 


  Nagle w mojej ręce pojawiło się zdjęcie kiedy pierwszy raz M.I nocował u mnie . Były wtedy takie emocje jak nigdy wcześniej .
- Mamusiu a kiedy tatuś wróci ? - zapytała Kira . 
- Powinien być za chwileczkę . - powiedziałam .
- Ooo mamo , nadal to oglądasz ? - wymamrotała dziewczynka .
- Nie marudź , chodź koło mnie i pooglądaj zemną , i z Kim . - powiedziałam .
  Dziewczynka bez żadnego sprzeciwu dosiadła się do nas i oglądała uważnie .


~~~


  Siedzieliśmy wtuleni w siebie , oglądając jakąś komedię romantyczną . 
- Kochanie , dziękuję że mogę u ciebie przenocować . - powiedział mrucząc . 
- Ależ nie ma za co ! Zawsze możesz na mnie liczyć . Ale chcę żebyś wiedział że na prawdę martwię się o twój stan zdrowia , zawsze gdy się spotykamy jesteś pobity . - powiedziałam ściskając jego dłoń bardzo mocno . 
- Dobrze , kiedyś na pewno wszystko ci opowiem . - powiedział całując mnie w usta . 
- A co powiesz na gorące kakao ? - zapytałam . 
- Jasne . - powiedział .
  Podałam nam gorące kakao , które leżało na stoliku . Changkyun upijając łyk kakaa , zaczął : 
- A pamiętasz jak wyglądało nasze pierwsze spotkanie ? - zapytał . 
- Jak mogłabym nie pamiętać . - powiedziałam opierając głowę o jego ramie . 
- Pamiętasz jak nie chciałaś wziąć ode mnie bluzy , a byłaś cała przemoczona ? - zaśmiał się . 
- Pamiętam to jak własną kieszeń . - powiedziałam upijając łyk kakaa . 


~~~ 


  Ostatnie zdjęcie , które było to padło na wyjaśnienie wszystkich pobić , a mianowicie wizyta u psychologa .
- Mamo ? Tatuś był tutaj bardzo chory ? - zapytała Kira .
- Nie córeczko , on był tutaj zdenerwowany i odbyła się wtedy wizyta u psychologa . - powiedziałam świadoma swoich słów .
- A co to psycholog ? - zapytał Kim .
- Jak dorośniecie to wam powiem , a teraz jesteście bardzo młodzi . - powiedziałam z troską .


~~~


- ____ dziś jest ten dzień ! Wszystko ci powiem , tylko proszę nie cierp przeze mnie , nie przeżyłbym tego . - powiedział siadając na jednej ławce w parku . 
  Dosiadłam się do niego i uważnie słuchałam . 
- Proszę , mów . - powiedziałam . 
- Kiedy pierwszy raz cię zobaczyłem , poczułem dziwne uczucie . Uczucie było takie że to ty jesteś mi potrzebna i jako jedyna jesteś w stanie mnie wysłuchać i pomóc . Zawsze dzwoniłem do ciebie z nadzieją że odbierzesz . I tak też było , zawsze odbierałaś i zawsze rozmawialiśmy o niczym . I to właśnie jest w tym piękne . To dzięki tobie mogłem patrzeć inaczej na świat . Nie mówiłem ci nic , bo nie chciałem abyś się martwiła . Moi rodzice .. oni .. oni mnie .. biją . Te siniaki to ich ''dzieło'' . Zawsze piją alkohol , a ja jestem ich ofiarą . Płakałem po nocach , a gdy się uspokoiłem dzwoniłem . Nigdy nie chciałem od ciebie pomocy , bo to ja chciałem o ciebie dbać i właśnie z tego czerpałem satysfakcję że jesteś przy mnie . - powiedział . 
- Ja .. ja nie wiem co mam powiedzieć .. - powiedziałam . 
  Po moich policzkach spłynęły łzy . Bolało mnie to że nic mi nie powiedział , ale nie chciałam mu robić awantur . Wpadłam w jego ramiona i mocno go przytuliłam , bojąc się że za chwilkę może się rozpuścić w powietrzu . 
- Jak mogłeś !? Jak mogłeś mi tego nie powiedzieć !? Przecież to ty mnie potrzebowałeś , a nie ja ciebie ! Przecież bym zareagowała  , byśmy poszli do psychologa ! Ale nie cofnę czasu . Za dużo przeżyłeś w życiu i byłabym totalną idiotką gdybym cię teraz zostawiła . Saranghae . - powiedziałam wypłakując ostatnie łzy . 
- Dziękuję ci że jesteś przy mnie , jutro też bądź , bo jutro jadę do psychologa . - powiedział całując mnie w czoło . 

***

- Czy ona może wejść ze mną ? zapytał . 
- Tak . - powiedział psycholog . 
  W gabinecie Lim wszystko powiedział . Psycholog bardzo nam pomógł . A I.M w końcu wyszedł na prostą . 


~~~


  Po moim policzku spłynęła łza .
- Mamo ? Dlaczego się tak zwieszasz ? - zapytał Kim .
- Bo nad pewnymi zdjęciami trzeba bardzo dokładnie pomyśleć . A teraz kochane idźcie już spać . - jak powiedziałam tak zrobiły .
  Pocałowały mnie na dobranoc i wyszły z pokoju rozmawiając nad czymś . Podeszłam do kominka i stanęłam przy nim patrząc ostatni raz na zdjęcia . Nagle poczułam jak ręce chłopaka oplatują mnie w pasie .
- Kto by pomyślał ? Minęło już 7 lat od tych wydarzeń , a ty cały czas to oglądasz . - powiedział .
  Moja łza spłynęła na uśmiechnięte twarze młodych nastolatków , pokazanych na zdjęciu .
- Nie płacz . - powiedział mocniej mnie przytulając .
- Chyba czas najwyższy by o tym zapomnieć co ? - powiedział całując mnie w głowę .
- Wiesz jak bardzo to przeżywam . - wyjąkałam .
  I.M złapał za moją dłoń i razem rzuciliśmy zdjęcia w ogień . Po kolei zaczęły się palić nasze piękne chwile . Z tymi zdjęciami czy bez , wspomnienia nadal będą tkwiły w mojej pamięci . 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Przepraszam was , nie oczekiwałam czegoś takiego , nawet nie myślałam o czymś takim ,a na pewno o takiej wersji scenariusza . Z resztą sami oceńcie i dziękuję za przeczytanie :3

  

Nocny wypad ^^ - Scenariusz z Bobby'im ♥

Scenariusz dedykuję mojej przyjaciółce Aki ♥
I chcę dodać że piszę ten scenariusz z okazji jej 18 urodzin ^^
Miłego czytania !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


   Dziś jest ten dzień ! A mianowicie moje urodziny ! Aww , całe urodziny z IKON ! Jestem mega ciekawa co mi przygotowali .
  Zeszłam w piżamach , po schodach prosto do kuchni . Wchodząc do nich zauważyłam jak Chanwoo stoi przy desce do krojenia . Pewnie robił śniadanie dla całego Ikon i dla mnie .
- Cześć ! - krzyknęłam szczęśliwa .
- Hejo , co tam młoda ? - zapytał .
- Ej ! Żadna młoda , ok ? A ty lepiej uważaj, bo się jeszcze potniesz . - powiedziałam ze śmiechem .
- Lepiej powiedz co byś chciała dostać na urodziny ? - zapytał mnie wchodzący do kuchni Jinhwan .
- Hmmm ... chciałabym w końcu zobaczyć się z Soo . - powiedziałam wydymając dolną wargę .
- Niespodzianka ! - krzyknęła osoba wyskakująca zza rogu .
  Nie wierzę ! To była Soo we własnej osobie . Po tylu latach w końcu spotkałam swoją przyjaciółkę . Jakie życie jest cudowne ! Okej , jeżeli jedna misja udana to trzeba także zakończyć drugą !
- A ____ , jak wyobrażasz sobie dzisiejszy dzień ? - zapytała Soo .
- Chciałabym pojechać na basen ... Ooo albo nie , lepiej do spa ! - powiedziałam rozmyślając .
  Odpowiedziała mi cisza . Gdy otworzyłam oczy widziałam jak tamta 3 się śmiała . Ja postanowiłam iść na górę by się ubrać . Gdy wchodziłam po schodach , usłyszałam za sobą krzyk :
- Tylko załóż strój kąpielowy ! - krzyknął Jinhwan .
  Nie miałam bladego pojęcia co wymyśliła owa trójka .Ale postanowiłam nie wnikać i nie pytać . Weszłam do mojego pokoju od razu zakładając mój dwu częściowy , czarny strój . Na to ubrałam białą przewiewną bluzkę i jeansowe spodenki . Włosy zostawiłam rozpuszczone . Gdy zeszłam na dół wszyscy byli już spakowani i czekali na mnie na dole koło drzwi .
- Jak tam nasza solenizantka ? - zapytał Donghyuk .
- A dobrze . A mam pytanie , gdzie tak w ogóle jest Bobby ? - zapytałam wychodząc z domu .
- On .. On .. On musiał pojechać do wytwórni . Tak musiał pojechać to wytwórni , a co ? - odpowiedział Junhoe .
- Ahh , no dobra nie wnikam . - powiedziałam wchodząc szczęśliwa do vana .
  Droga nie należała do najkrótszych , ani do najdłuższych . Ten czas spędziliśmy wesoło . Powspominaliśmy stare czasy i te nowe także . A gdy Soo pojawiła się w dormie moje serce zatrzepotało . Cieszyłam się że w końcu po tylu latach mogłyśmy się ponownie spotkać . Jestem mega ciekawa dlaczego nie ma z nami Bobby'iego . Nie byłam jakoś bardzo przekonana do słów Junhoe , dlatego też nie chciałam w to wnikać . Może ma jakąś ważną sprawę na głowie . A może on ma dziewczynę ? A co jeśli on wie o moich uczuciach do niego ? Dobra nie , ____ opanuj się .
  W końcu dotarliśmy na miejsce , miejscem okazała się plaża ! Oni nawet nie mieli pojęcia jak bardzo chciałam spędzić swoje urodziny na plaży. Ale to nie było koniec atrakcji . Moi przyjaciele także zainwestowali w domek . Ikon i Soo zostawiłam samych i pobiegłam do domu . Domek był duży i piękny . Zawsze marzyłam o takim , by móc spędzić w nim chociaż jedną noc . Weszłam do domu , o dziwo były one otwarte . Był duży salon . Wszystko było z drewna . Moją uwagę przykuły szyby prowadzące nad wodę . Nie tyle co szyby , a ogromny most . Było lepiej niż w jakiejś bajce . Wybiegłam przez szyby i pokierowałam się na most . Biegłam ile sił w nogach i tam gdzie mnie nogi poniosą . Gdy wbiegłam na piasek poczułam ciepło pod stopami . Wbiegłam na most i pobiegłam do samego końca . Złapałam się za drewnianą poręcz i zamknęłam oczy . Ciepły wiaterek otulił moją twarz , a włosy zostały przez niego rozwiane .
- I jak podoba ci się ? - usłyszałam za sobą głos Soo .
- Kobieto ! Jest lepiej niż sobie wyobrażałam ! - krzyknęłam tuląc ją do siebie .
- Cieszę się bardzo . - powiedziała oddając mój przytulas .
- A Bobby będzie ? - zapytałam oddalając ją od siebie .
- Przykro mi , ale nie mógł się zjawić . - powiedziała .
- Ahh . - powiedziałam  .
- Ale nie smutaj ! Chodźmy po twój tort ! - powiedziała .
  Złapała mnie za dłoń biegnąc szybko . Po kolei mijałyśmy szczebelki po których ciągnęły się róże .
Znów poczułam ciepły piasek pod stopami . Przeszedł mnie przyjemny dreszczyk . Wbiegłyśmy do domu , znaczy się pierwsza wbiegła Soo i ustawiła się przy chłopakach , którzy trzymali tort na rękach . Weszłam do domu i poczułam jak do moich oczu podeszły łzy . Nagle wszyscy zaczęli śpiewać :

 Seng el chukhahamnida
sengil chukhahamnida
saranghanun _____ <--- Tu wstawcie swoje imię.
 sengil chukhahamnida

  Gdy skończyli śpiewać wytarłam łzę spływającą po moim policzku . To było takie piękne , szkoda że nie było tutaj Bobby'iego . Podeszłam do nich , pomyślałam nad życzeniem i zdmuchnęłam świeczki .
- Sto lat ! - krzyknęli chłopcy łamanym Polskim .
  Zaśmiałam się z tego jak bardzo połamali sobie język . To było słodkie słysząc jak chcieli sprawić mi przyjemność . Ale nie powiem jak na pierwszy 'polski' wyszło im bardzo ładnie . Wszyscy zaczęli po kolei składać mi życzenia . Dostałam także prezenty . Później Jinhwan pokroił tort i zaczęliśmy jeść . Później wszyscy poszliśmy się kąpać . Każdy skakał z mostu co było naprawdę super . Nie wiem dlaczego , ale cały czas słyszałam jak ktoś szeptał moje imię . Troszeczkę się bałam , ale za bardzo nie przejęłam się tym . Później chłopacy zamówili pizzę i zjedliśmy ją ze smakiem . Pod wieczór wszyscy poszli już położyć się spać , a ja zostałam się jeszcze się pokąpać . Po jakiś 15 minutach poszłam do domu . Byłam wykończona tym niesamowitym dniem . Wzięłam szybką kąpiel i prędko weszłam pod kołdrę . Patrzałam w sufit aż nagle moje powieki same opadły .


***


  Poczułam jakby ktoś nade mną wisiał . Otworzyłam szeroko oczy i od razu 'ktoś' zasłonił mi usta swoją dłonią .
- Cii , to tylko ja . - powiedział łagodnym głosem i zdjął swoją dłoń z moich ust .
- Bobby ? - powiedziałam siadając .
- Tak . Chodź ze mną . - powiedział pomagając mi wstać .
- Ale ja .. ja .. ja nie mogę . - powiedziałam.
- Dlaczego , coś nie tak ? - wyszeptał .
- Mam tylko na sobie koszulkę i majtki . - wyszeptałam prawie nie dosłyszalnie .
  On tylko posłał w moją stronę ciepły uśmiech i wyszliśmy z mojego pokoju . Szliśmy po cichu w domu , tak by nikt nas nie usłyszał . Dopiero gdy wyszliśmy na dwór i księżyc mocno świecił zauważyłam że Bobby nie miał na sobie koszulki .
- Ej dlaczego ty nie masz .. - zapytałam .
- Bo mam dla ciebie prezent . - powiedział .
  Nie zauważyłam jak szybko znaleźliśmy na moście koło poręczy . Nagle Bobby spojrzał na mnie i wziął mnie na ręce i wskoczył nami do wody . Wynurzyłam się z wody szukając panicznie Bobby'iego . Gdy i Bobby wynurzył się z wody od razu podpłynęłam do niego .
- Weź nie strasz mnie tak więcej ! - krzyknęłam .
  Bobby uśmiechnięty złapał mnie w tali i przysunął do siebie . Objęłam go swoimi nogami w pasie , a ręce umieściłam na szyi . Nagle Bobby przysunął swoją twarz do mojej i pocałował mnie w usta .
Gdy się od siebie odsunęliśmy od razu Bobby zaczął :
- Wszystkiego najlepszego ____ . - wyszeptał i oparł swoje czoło o moje .
- My się nie utopimy ? - zapytałam chicho-tając .
- Na razie nie . - powiedział .
  Później jeszcze troszeczkę popływaliśmy , a dopiero później Bobby wyszedł ze mną w wody . Trzymając mnie na rękach położył mnie na piasek . Cały czas mnie całował , aż w końcu odsunął się ode mnie . Płatek moich włosów , włożył za moje ucho  . Cały czas wpatrywał się w moje oczy.
- Wiesz że spełniło się moje życzenie ? - zapytałam dotykając jego policzka .
- Doprawdy ? - powiedział uśmiechając się zadziornie .
- Tak i powiem ci że dostałam najlepszy prezent od ciebie ! - powiedziałam zadowolona .
- A czy ty wiesz że to ja szeptałem twoje imię ? - zapytał .
- Nie myślałam nad tym szeptem długo . - powiedziałam .
- Kocham cię . Zostaniesz moją dziewczyną ? - zapytał .
- Oczywiście . - powiedziałam odwzajemniając jego uśmiech .
- Saranghae ___ . - powiedział złączając nasze usta już w kolejnym pocałunku .
  Te urodziny należały do najbardziej najlepszych w życiu ! Nie oczekiwałam że właśnie w ten dzień obiekt moich westchnień pokocha mnie i sprawi tak piękną niespodziankę .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mam nadzieję że scenariusz się spodobał i dziękuję za przeczytanie ^^

Rozdział 20

Miłego czytania !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- A - ale jak to ? - wyjąkałam .
- Tak pokazują wyniki . - powiedział lekarz .
- Ahh , no to dziękuję i do widzenia . - powiedziałam .
  Złapałam za kurtkę ,która leżała  na krześle i jak najszybciej wyszłam z gabinetu . Równie szybko wyszłam z budynku i poszłam w centrum . Krążyłam jak bezdomna . Wiem dziwnie to brzmi , ale taka prawda . Nie mam bladego pojęcia co teraz zrobię . A kompletnie nie wiem jak powiem to Jungkook'owi . Tak strasznie boje się jak zareaguje , czy on będzie zły czy też szczęśliwy ? Dobre pytanie na , które nikt nie zna odpowiedzi . Nagle znalazłam się w parku . Nie wiem jak długo tak chodziłam do puki nie znalazłam się w parku . Mogłam prosto z mostu powiedzieć że pół godziny na pewno minęło . Usiadłam się na jednej z ławek i odpłynęłam w świat myśli . Nagle z zamyśleń wyrwał mnie szloch jakiegoś dziecka . Otworzyłam szybko oczy i ujrzałam przed sobą płaczącego chłopczyka .
- Coś się stało kochany ? - zapytałam prostując się na ławce .
- Bo .. ja .. zgubiłem .. swoją mamusię . - powiedział wtulając się we mnie .
- Oj spokojnie . Chodź znajdziemy twoją mamusię , arasso ? - zapytałam odsuwając go od siebie .
- Arasso . - powiedział .
- A teraz daj mi rączkę i chodźmy jej poszukać . - powiedziałam łapiąc jego malutką dłoń .
  Wraz z małym chłopczykiem szliśmy przed siebie , nagle zapytał  :
- Dziękuję pani , że mi pani pomoże .- powiedział wycierając łzę z policzka .
- Nie ma za co . A powiedz mi kochany w co mamusia była ubrana ? - zapytałam .
- Miała ubraną niebieską sukienkę i biały sweterek . - powiedział .
  Już wiedziałam gdzie szukać . Ta pani prawie co każdą sobotę siedzi na łące z jej dzieckiem . Bingo ! Nagle z daleka dostrzegłam jaką panią , która była tak samo ubrana jak powiedział chłopiec . Widać było że jest wystraszona i pytała o coś przechodniów . Gdy i chłopiec dostrzegł mamusię od razu krzyknął i podbiegł do niej . Ja ustałam w miejscu i przypatrywałam się rozgrywającej się scenie . Jego mama ugięła lekko nogi w kolanach i rozłożyła ramiona . Po moim policzku spłynęła łza wzruszenia . Odwróciłam się i odeszłam . Ciekawa jestem jakby wyglądał mój maluszek . W końcu musiałam iść do domu i to także uczyniłam . Już z daleka mogłam dostrzec mój domu . Droga wyglądała na tak krótką ,a tak niemiłosiernie mi się dłużyło . Gdy w końcu dotarłam do drzwi . Weszłam do domu bez problemu . Wchodząc w głąb domu , cała 8 siedziała w kuchni . Nagle wzrok ich wzrok zawiesił się na mnie . Czy coś nie tak ? Miałam coś na twarzy ? A może miałam coś we włosach ?
- Coś się stało ? - zapytałam zdejmując kurtkę .
- Nie nic . - powiedział roześmiany Hoseok .
  Przykro mi , ale nie było mi do śmiechu . Jungkook był czerwony jak cegła , nagle podszedł do mnie złapał mnie za dłoń i poprowadził do mojego pokoju . Zamknął drzwi i usiadłam z nim na łóżku .
- Czy jest coś o czym nie wiem ? - zapytałam powoli odwracając głowę w jego stronę .
- No tak .. znaczy się .. - mówił .
  Złapał mnie za dłoń i zaczął .
- Bo oni wiedzą co się pomiędzy nami wczoraj zdarzyło . - powiedział zarumieniony .
- Ale jak ? - zapytałam .
- Bo oni w nocy się obudzili i na jedno wychodzi . - powiedział .
- Że też tego nie przewidziałam . - powiedziałam uderzając się wolną ręką w czoło .
- Nie bij się proszę . - powiedział łapiąc za moją dłoń i złapał w swoją dłoń .
- Już dzisiaj jedziesz z chłopakami ? - zapytałam .
- Będę musiał . - powiedział smutny .
- A może obejrzymy jakiś film ? - zapytałam .
- Oki , a jaki ?
- Hmm .. może ,,Szkoła uczuć'' ?
- Oki no to chodźmy . - powiedział łapiąc mnie za dłoń i wyprowadzając z pokoju .
  Całe szczęście że nie mieli wielkiego kaca i wszyscy byli poubierani . Gdy powiedzieliśmy z Jungkook'iem że idziemy oglądać film od razu wszyscy znaleźli się w salonie . Koło mnie usiadł Jungkook i Suga . Aki z V poszła koło grzejnika . A reszta chłopaków gdzieś na fotelach i na podłodze . Wtuliłam się w Jungkook'a czując jak szybko bije mu serce . Nagle poczułam dziwny ból w okolicach brzucha . Próbowałam tego nie okazywać i cicho jęknęłam .
- Wszystko ok , Amelia ? - zapytał Jungkook kładąc dłoń na mojej głowie .
- Tak . - powiedziałam .
  Mogłam powiedzieć że prawie cały film V kleił się do Aki , chociaż ta nie pokazywała sprzeciwu . Hoseok z Jin'em grał w kamień papier nożyce , a Jimin i RapMon gadali o czymś . Na to wychodziło że film oglądałam tylko ja , Jungkook i Suga . Dostrzegłam także jak Suga szybko otarł łzę , która zleciała mu na koniec filmu .
- No to my chłopaki musimy się powoli zbierać . - powiedział Jin patrząc na zegarek .
- Ale dopiero 12 . - powiedział Jimin .
- Ale dziś mamy spotkanie , Jin ma rację . - poparł go lider .
- To skarbie chodź ze mną po moje ciuchy . - powiedział Jungkook patrząc mi w oczy .
- Chodźmy . - powiedziałam .
- Tylko weźcie ciuchy , żeby nie zaszło to za daleko . - zaśmiał się V .
  Zignorowaliśmy ich i poszliśmy po cichu Jeon'a. Gdy znaleźliśmy się w pokoju pomogłam mu spakować jego rzeczy . Gdy wszystkie schował , wyniósł torbę na korytarz .Usiadłam się na łóżku . Nagle do pokoju wpadła Aki .
- Aki proszę ciebie o chwileczkę spokoju . - powiedziałam zmarnowana .
- Czy coś .. ? - zapytała .
- Tak . - powiedziałam otwarcie .
- A powiedziałabyś mi ? - zapytała kładąc dłoń na moje udo .
- Jestem w ciąży . - powiedziałam .
  Weronikę chyba zamurowało , bo nie odezwała się ani jednym słowem . Nagle do pokoju wszedł Jungkook z dziwną miną .
- W czym jesteś ? - zapytał z ironią .
- Ale to nie tak .. Jungkook . - powiedziałam podchodząc do niego .
- Przecież głuchy nie jestem , jesteś w ciąży prawda ? - zapytał .
  Widziałam jak jego mięśnie się spięły . Z moich oczu leciały pojedyncze łzy . Złapałam jego dłoń ,ale on szybko oderwał od mojej .
- Ale to nie moja wina ! - powiedziałam .
- A czyja ? Moja !? - wytknął .
- Czyli to jest moja wina i mam cię przepraszać że zaszłam z Tobą w ciążę . - wyjąkałam .
- Ale przecież zabezpieczaliśmy się . - powiedział myśląc intensywnie . 
- Ale ja przecież raz nie wzięłam tabletki . - powiedziałam przestraszona .
- No i widzisz do czego doprowadziłaś !? To twoja wina ! - krzyknął .
- Tak , obwiniaj mnie za coś czego nie zrobiłam , ale jeżeli wolisz to przepra .. - powiedziałam przez łzy przerywając .


Perspektywa Jungkook'a


  Amelia zacięła się , jakby coś zauważyła . Ale problem w tym że ona nic nie zauważyła , a złapała się za brzuch i skinęła się w pasie .
- Aa .. - wypowiedziała cicho .
  Ja tylko patrzyłem zdenerwowany , nie wiedząc co zrobić .
- Czy wszystko .. - powiedziałem trochę przewrażliwiony jej stanem .
- Proszę .. Wyjdź . - wyjąkała .
- Ale .. - powiedziałem wyciągając dłoń w jej stronę .
- Tam są drzwi ! - powiedziała podnosząc głos .
  Nie powiedziałem nic , tylko spojrzałem na Aki błagalnym wzrokiem . Ta jakby zrozumiała mój przekaz i od razu wstała z łóżka pomagając Amelii . Ostrożnie ją złapała i poprowadziła do łóżka . Nie chciałem już tam stać , wybiegłem z jej pokoju od razu wchodząc do vana , odjeżdżając z chłopakami z pod ich domu . Bałem się .. Cholernie się bałem o to co pomyśli wytwórnia , a fani ? Co ja zrobię , ale przecież Amelia nosi w sobie moje dziecko to o nią powinienem się martwić , czy się jej nic nie stanie , czy ciąża nie będzie zagrożona . Nie wiedziałem co mam zrobić , zachowałem się w stosunku do Amelii nie odpowiednio . Jestem pomiędzy młotem , a kowadłem . Nie miałem pojęcia co będzie dalej .


Perspektywa Weroniki


  Jungkook cały czas pisał do mnie SMS jak Amelia się czuje . Nie dziwie się że Amelia mu nie chce odpisywać , zachował się jak ostatni dupek reagując tak na wiadomość o ciąży . Przecież on powinien skakać z radości , że dziewczyna , którą kocha ma w sobie jego dziecko . Przynajmniej Tae zachował się bardzo dobrze , gdy dowiedział się że ja będę miała z nim Bobby'iego .
  Siedziałam wraz z Amelią na kanapie w salonie . Amelia siedziała uśmiechając się do Bobby'iego . On sam się śmiał , który wyglądał uroczo bez ząbków .
- A kto jest tak słodziutki ? No kto . - mówiła Amelia do malca .
- Mogę już go ? Muszę iść do położyć spać i nakarmić . - powiedziałam biorąc Bobby'iego .
  Wyszłam z salonu , idąc do pokoju Bobby'iego . Gdy się w nim już znalazłam od razu złapałam za butelkę z mlekiem i powoli kołysałam maluszka , śpiewając mu kołysankę .
  Po jakimś czasie Bobby zasnął , a ja poszłam do Amelii . Wchodząc do salonu , zastałam Amelię stojącą przy komodzie . Szybko do niej podeszłam .
- Amelia ? Wszystko w porządku ? Może zadzwonić po karetkę ? - zapytałam
- Nie , za chwilę przejdzie . - zapewniła .
- To chodź się usiąść , przyniosę ci szklankę wody . - powiedziałam pomagając jej dojść do kanapy .
  Ta spokojnie się usiadła , nie opierając się o tył kanapy . Siedziała wpatrując się w pustą ścianę . Jej twarz momentalnie zbladła . Wyglądała gorzej niż kiedy kol wiek . Tak bardzo tęskniłam za roześmianą Amelią . Prawie pobiegłam po tą szklankę wody . Usiadłam szybko na kanapie koło niej , bo wyglądała jakby miała za chwileczkę odlecieć . Oparła głowę o moje ramie upijając łyk wody . Odłożyła szklankę i od razu zaczęła szlochać .
- On mnie nie kocha , zostawił mnie na pastwę losu z dzieckiem ! Co ze mną , co z moją karierą ! To moja wina . - wypowiedziała z ledwością .
 Nagle zadzwonił mój telefon . Gdy wzięłam telefon do ręki było wyświetlone ''Misiek ♥ '' . Odebrałam szybko i włączyłam głośnik .
- Cześć kotek ! - powiedział V .
- Cześć misiek ! - odpowiedziałam .
- To Jeon ? - zapytała Amelia ocierając łzę spływającą po policzku .
- Nie to Tae . - odpowiedziałam .
- Ej Weroniczka , nie zauważyłaś że coś się stało pomiędzy Jungkook'iem i Amelią ? - powiedział V .
- Wiesz .. Amelia od 13 tak jak pojechaliście cały czas płakała . - powiedziałam zerkając kątem oka na Amelię , która z uwagą oglądała lecący film .
- A Kookie nie lepszy ! On od przyjazdu złapał za butelkę i tak cały czas leje w siebie . - powiedział z dziwnym śmiechem .
- Amelia ! Kochanie ! Wiem ze mnie słysys . Odezwij sieee .. - powiedział Jungkook .
- Ej , oddawaj ten telefon ! - krzyknął V .
  Amelia spojrzała dziwnym wzrokiem najpierw na mnie , a później na telefon .
- Amelia ! Martwię się . - powiedział płacząc . - Jesem tu , kooocham cie , potrzebuje cię !
  Usłyszałam przez telefon głośny huk i połączenie się urwało .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Myślę że scenariusz się wam podobał i dziękuję za przeczytanie ! Mile widziane komentarze ! ^^